Marcin Kozakiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Kozakiewicz
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia szczękowo-twarzowa, chirurgia stomatologiczna, cyfrowa analiza obrazów biomedycznych
Alma Mater

Akademia Medyczna w Łodzi

Doktorat

1996 – stomatologia
Akademia Medyczna w Łodzi

Habilitacja

2005 – stomatologia
Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Profesura

2 kwietnia 2014

Uczelnia

Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Strona internetowa

Marcin Karol Kozakiewicz – profesor nauk medycznych, chirurg szczękowo-twarzowy[1], kierownik Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku podjął studia w Oddziale Stomatologicznym, Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi. Po pierwszym i drugim roku studiów uzyskał nagrodę JM Rektora za wyniki w nauce[2].

Po zakończeniu stażu podyplomowego w 1994 roku podjął pracę w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Łodzi. Stopień doktora nauk medycznych otrzymał w roku 1996[1], a w 1998 roku uzyskał specjalizację I-go stopnia z chirurgii stomatologicznej, oraz w roku 2004 specjalizację z chirurgii szczękowo-twarzowej[2]. W 2005 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych[1][3] na podstawie rozprawy pt. „Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej[4]. Rozprawa ta została uznana za najlepszą pracę habilitacyjną w dziedzinach zabiegowy Uniwersytecie Medycznym w Łodzi w 2005 roku, co było podstawa do przyznania Marcinowi Kozakiewiczowi nagrody im. prof. M. Stefanowskiego[2].

W 2009 roku objął kierownictwo Oddziału Klinicznego Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[2], a następnie został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi[5].

Swoje wykształcenie uzupełnił podczas pobytów na stażach w ośrodkach zagranicznych w: Oddziale Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Shizuoka, Japonia (2001), Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytet Kyoto, Japonia (2001), Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytet Medyczno-Dentystyczny w Tokyo, (2001), Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala w Parmie, Włochy (2003), Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala Św. Anny w Ferrarze, Włochy (2003 oraz 2011)[2].

W roku 2014 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[6].

Działalność naukowo-badawcza przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego[edytuj | edytuj kod]

Do czasu uzyskania stopnia doktora habilitowanego opublikował łącznie 59 prac pełnotekstowych, pod opieką dr hab. n. med. Andrzeja Godlewskiego badał m.in. wpływ substancji P i komórek tucznych na aktywność mitotyczną komórek nabłonka dziąsła[7].

Pierwsze badania dotyczyły czynności komórek dziąsła (nabłonkowych i łącznotkankowych). W głównej mierze zbadał wpływ neuromediatorów uwalnianych z czuciowych zakończeń nerwowych w stanie ich pobudzenia zapalnego i ich braku po przecięciu pnia nerwu zębodołowego dolnego[8].

W części badań stosował metody cyfrowej analizy obrazu (morfometrię)[9], które wprowadziły Marcina Kozakiewicza w kolejną dziedzinę nauki, jaką stosował w serii późniejszych prac.

Kolejne dziewięć prac poświęcone było zagadnieniom chirurgii stomatologicznej. Opisał w nich wyniki usuwania kostniaków żuchwy, analizował wskazania do usuwania trzecich zębów trzonowych, postępowania w przypadku wykrycia chłoniaka[10].

Najczęściej cytowaną pracą Marcina Kozakiewicza z tego okresu jest „Cherubism – clinical picture and treatment”[11] – 13 cytowań. Wynika to z wielkości opisanej rodziny, wyników badań cytogenetycznych sugerujących nietypowe dziedziczenie oraz rzadkości występowania choroby.

Działalność naukowo-badawcza po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego[edytuj | edytuj kod]

Marcin Kozakiewicz kontynuował zainteresowania materiałami kościostępczymi w okresie pracy po habilitacji. Zaowocowało to serią badań podstawowych głównie we współpracy z Politechnika Łódzką, np. ocenę na podstawie macierzy długości serii regeneracji ubytków kości. W tych pracach podaje obiektywne sposoby oceny odbudowy kości na podstawie podstawowych metod obrazowania radiologicznego. Dwie prace dotyczą tytanowych wszczepów zębowych[12][13].

W zespole kierowanym przez Marcina Kozakiewicza opracowano nowe membrany barierowe dla sterowanej regeneracji tkanek[14]. Z zastosowaniem cyfrowej analizy obrazu i programu komputerowego własnego pomysły zbadał odległe wyniki leczenia nakładkowymi przeszczepami kości zaników kości szczęk. Pokrewnym nurtem były badania z zakresu chirurgicznych rekonstrukcji alloplastycznych[15]. Metodami statystycznymi (obiektywnymi) udokumentował skuteczność klasycznych rekonstrukcji poresekcyjnych żuchwy oraz wsparł badania dotyczące zastosowania dzianiny polipropylenowej w chirurgii szczękwo-twarzowej[16][17].

W kolejnej pracy opisał rzadkie zaburzenie morfologiczne – pneumosinus dilatans[18] i zaproponował sposób jego korekty.

Cyfrowa analiza obrazu w znacznej części dotycząca radiologii szczękowo-twarzowej jest zainteresowaniem Marcina Kozakiewicza od początku jego pracy zawodowej. W zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej początkowo dotyczyła oceny morfometrycznej obiektów w rentgenowskich zdjęciach wewnątrzustnych, następnie precyzyjnej analizy zmian gęstości kości metodą cyfrowej subtrakcji radiologicznej, fuzji obrazów TK, MR i scyntygraficznych[19]. Polem zastosowania tych metod były w znacznej mierze oczodoły. Następnie na bazie tych doświadczeń powstały projekty trójwymiarowego modelowania wirtualnego szkieletu twarzowej części czaszki[13][20][21].

Dużą wagę przywiązuje do technik obrazowania, więc opracował moduł programu komputerowego DentalStudio[22] umożliwiający łączenie obrazów medycznych różnego typu. Niesie to ze sobą dwie zalety: ocenę czynności narządu (badanie scyntygraficzne, termografia) na tle jego budowy anatomicznej (TK, MR) oraz powiązanie przestrzenne na jednym obrazie elementów kostnych (TK) i tkanek miękkich (MR), co jest szczególnie ważne w leczeniu urazów oczodołów, nowotworów, deformacji. Algorytm programu pozwala precyzyjnie dobrać cechy fuzji obrazów i wykonać ją na cztery predefiniowane sposoby[22].

Od 2005 roku bada i pracuje nad indywidualnymi rekonstrukcjami czaszki człowieka. Badania te stanowiły przedmiot rozprawy doktorskiej dr Marcina Elgalal, której był promotorem[23].

W czerwcu 2009 roku została opublikowana praca opisująca koncepcję klinicznego zastosowania modeli biomedycznych w leczenia pourazowych zmian w oczodołach. Przedstawił w niej krok po kroku protokół postępowania i wstępną skuteczność kliniczną jego zastosowania u chorych z izolowanymi złamaniami dna oczodołu[13].

Prace badawczo-rozwojowe nad indywidualnymi wszczepami doprowadziły do serii zgłoszeń patentowych oraz zarejestrowania Wzoru Wspólnotowego w Unii Europejskiej (002270462-0001/02/03), a zwieńczeniem tych prac była naukowa nagroda pierwszego stopnia przyznana przez JM Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi za „cykl publikacji poświęconych urazom oczodołu, nowoczesnym metodom diagnostycznym oraz zastosowaniu metod indywidualnego modelowania materiałów rekonstrukcyjnych, a także długoterminowej opiece nad pacjentami ze złamaniem oczodołu[24]”.

W 2009 roku został poproszony przez Politechnikę Łódzką o wykonanie recenzji książki „Wstęp do komputerowej analizy obrazu” autorstwa prof. Andrzeja Materki i prof. Pawła Strumiłło[25]. Następnie w roku 2012 Politechnika Łódzka poprosiła go o recenzję monografii dr hab. inż. Ryszarda Grądzkiego „Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego”[26], która była elementem wniosku o nadanie tytułu profesora.

Jest recenzentem oraz autorem w czasopismach z listy filadelfijskiej: The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants[27][28], Central European Journal of Medicine[29] oraz Dentomaxillofacial Radiology A Journal of Haed & Neck Imaging[30][31][32][33][34][35][36][37].

Urząd Patentowy RP przyznał mu 5 patentów z dziedziny radiologii szczękowo-twarzowej (3) oraz implantologii szczękowo-twarzowej (2)[38][39]. W chirurgii rekonstrukcyjnej oczodołów wprowadził polietylen o ultrawysokiej masie cząsteczkowej [doi: 10.1016/j.jcms.2012.10.007] i tlenek cyrkonu [doi: 10.3390/ma14040840].

Jest właścicielem gabinetu stomatologicznego „Stomed” w Łodzi[40].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Marcin Kozakiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-04-01].
  2. ↑ a b c d e f Łódzkie spotkania stomatologiczne [online], s. 10.
  3. ↑ Kadra naukowo-dydaktyczna uczelni [online], Uniwersytet Medyczny w Łodzi, 2005 [dostęp 2021-04-01].
  4. ↑ Marcin Kozakiewicz, Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej, Łódź: Uniwersytet Medyczny, 2004, ISBN 83-88940-17-1, OCLC 749692779 [dostęp 2020-09-25].
  5. ↑ prof. dr hab. Marcin Karol Kozakiewicz [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2021-04-01].
  6. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 431
  7. ↑ Marcin Kozakiewicz, Andrzej Godlewski, Modulation of the mitotic activity and population of the mast cells in the oral mucosa by substance P, „Cellular & Molecular Biology Letters”, 8 (3), 2003, s. 727–734, ISSN 1425-8153, PMID: 12949612 [dostęp 2020-10-02].
  8. ↑ A. Godlewski, M. Kozakiewicz, The effects of unilateral and bilateral neurectomy of inferior alveolar nerves on the frequency of PCNA-positive keratinocytes in basal layer of gingival epithelium in Lewis rats, „Folia Histochemica Et Cytobiologica”, 39 (2), 2001, s. 221–222, ISSN 0239-8508, PMID: 11374835 [dostęp 2020-10-02].
  9. ↑ Marcin Kozakiewicz, E. Gaszyńska, Analiza morfometryczna odległych wyników leczenia z zastosowaniem materiałów kościozastrępczych. [online]
  10. ↑ Marcin Kozakiewicz, M. Karolewski, Chłoniak złośliwy jamy ustnej [online] [dostęp 2003-12-02].
  11. ↑ M Kozakiewicz, W Perczynska-Partyka, J Kobos, Cherubism–clinical picture and treatment, „Oral Diseases”, 7 (2), 2001, s. 123–130, DOI: 10.1034/j.1601-0825.2001.0070211.x [dostęp 2020-09-25].
  12. ↑ Marcin Kozakiewicz, Piotr Szymor, Comparison of pre-bent titanium mesh versus polyethylene implants in patient specific orbital reconstructions, „Head & Face Medicine”, 9 (1), 2013, s. 32, DOI: 10.1186/1746-160X-9-32, ISSN 1746-160X, PMID: 24382118, PMCID: PMC4029398 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  13. ↑ a b c Marcin Kozakiewicz i inni, Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 37 (4), 2009, s. 229–234, DOI: 10.1016/j.jcms.2008.11.009 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  14. ↑ Marcin Kozakiewicz, K. Bodek, Własna membrana chitozanowo-metylocelulozowa do sterowanej regeneracji kości. Ocena zastosowania in vivo u zwierząt laboratoryjnych., „Czasopismo Stomatologiczne”, 2006.
  15. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Obrazowanie metodą MR i TK alloplastycznych materiałów protezujących oczodołów. [online], 2005.
  16. ↑ P. Arkuszewski, M. Kozakiewicz, Reconstructions of the lower orbital wall with own invented polypropylene texture, „International Journal of Oral and Maxillofacial Surgery”, 34, 2005, s. 157, DOI: 10.1016/S0901-5027(05)81508-5 [dostęp 2020-10-02] (ang.).
  17. ↑ P. Arkuszewski, S. Sporny, M. Kozakiewicz, P.104 Blood and orbital tissues reaction to polypropylene texture applied for orbital wall reconstruction, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 34, 2006, s. 158, DOI: 10.1016/S1010-5182(06)60611-2 [dostęp 2020-10-02] (ang.).
  18. ↑ Marcin Kozakiewicz, Ewelina Gaszyńska, Piotr Arkuszewski, Pneumosinus dilatans: metoda leczenia chirurgicznego, „Otolaryngologia Polska”, 61 (2), 2007, s. 152–157, DOI: 10.1016/S0030-6657(07)70404-3 [dostęp 2020-10-02] (pol.).
  19. ↑ Trzciński Krzysztof i inni, The paranasal sinusitis in the CT and MRI and in the CT/MR digital fusion images, t. 72, 2007, s. 71–74, ISSN 1733-134X [dostęp 2019-06-06].
  20. ↑ Raphael Olszewski, Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz, Accuracy of three-dimensional, paper-based models generated using a low-cost, three-dimensional printer, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 42 (8), 2014, s. 1847–1852, DOI: 10.1016/j.jcms.2014.07.002 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  21. ↑ Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz, Raphael Olszewski, Accuracy of open-source software segmentation and paper-based printed three-dimensional models, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 44 (2), 2016, s. 202–209, DOI: 10.1016/j.jcms.2015.11.002 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  22. ↑ a b Marcin Kozakiewicz i inni, Evaluation of Two Programs Developed for Dental Digital Subtraction Radiography: a Comparison between Different Methods of Geometric Alignment, DOI: 10.12921/CMST.2009.15.02.161-167 [dostęp 2020-09-25].
  23. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 37 (4), 2009, s. 229–234, DOI: 10.1016/j.jcms.2008.11.009 [dostęp 2020-10-02] (ang.).
  24. ↑ Kamil Jurczyszyn, Marcin Kozakiewicz, Application of Texture and Fractal Dimension Analysis to Estimate Effectiveness of Oral Leukoplakia Treatment Using an Er:YAG Laser–A Prospective Study, „Materials”, 13 (16), 2020, s. 3614, DOI: 10.3390/ma13163614, ISSN 1996-1944 [dostęp 2020-09-24].
  25. ↑ Andrzej Materka, Paweł Strumiłło, Wstęp do komputerowej analizy obrazu [online], luty 2009.
  26. ↑ Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego, Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2012, ISBN 978-83-7283-503-1, OCLC 829803196 [dostęp 2020-09-24].
  27. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, In Vitro and In Vivo Imaging of Ultra–High-Molecular-Weight Polyethylene Orbital Implants, „The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants”, 30 (2), 2015, e24–e29, DOI: 10.11607/jomi.3790 [dostęp 2020-09-24].
  28. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Assessment of Parathyroid Hormone Serum Level as a Predictor for Bone Condition Around Dental Implants, „The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants”, 32 (4), 2017, e207–e212, DOI: 10.11607/jomi.5686 [dostęp 2020-09-24].
  29. ↑ Marcin Kozakiewicz, Sławomir Chaberek, Katarzyna Bogusiak, Using fractal dimension to evaluate alveolar bone defects treated with various bone substitute materials, „Open Medicine”, 8 (6), 2013, s. 776–789, DOI: 10.2478/s11536-013-0197-y, ISSN 2391-5463 [dostęp 2020-09-24].
  30. ↑ P. Szymor, M. Kozakiewicz, Modification of orbital retractor to facilitate the insertion of orbital wall implants, „British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery”, 55 (6), 2017, s. 633–634, DOI: 10.1016/j.bjoms.2017.04.001, PMID: 28456450 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  31. ↑ Rafał Zieliński, Marcin Kozakiewicz, Jacek Świniarski, Comparison of Titanium and Bioresorbable Plates in “A” Shape Plate Properties–Finite Element Analysis, „Materials”, 12 (7), 2019, s. 1110, DOI: 10.3390/ma12071110, ISSN 1996-1944, PMID: 30987137, PMCID: PMC6480357 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  32. ↑ Krzysztof Dowgierd, Maciej Borowiec, Marcin Kozakiewicz, Bone changes on lateral cephalograms and CBCT during treatment of maxillary narrowing using palatal osteodistraction with bone-anchored appliances, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 46 (12), 2018, s. 2069–2081, DOI: 10.1016/j.jcms.2018.08.006 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  33. ↑ Mariusz Kozakiewicz i inni, Acute Biochemical, Cardiovascular, and Autonomic Response to Hyperbaric (4 atm) Exposure in Healthy Subjects, „Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine”, 2018, 2018, s. 1–8, DOI: 10.1155/2018/5913176, ISSN 1741-427X, PMID: 29977313, PMCID: PMC5994282 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  34. ↑ Adam Szyszkowski, Marcin Kozakiewicz, Effect of Implant-Abutment Connection Type on Bone Around Dental Implants in Long-Term Observation: Internal Cone Versus Internal Hex, „Implant Dentistry”, 28 (5), 2019, s. 430–436, DOI: 10.1097/ID.0000000000000905, ISSN 1056-6163 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  35. ↑ Sławomir Jabłoński i inni, Outcome of pleurodesis using different agents in management prolonged air leakage following lung resection, „The Clinical Respiratory Journal”, 12 (1), 2018, s. 183–192, DOI: 10.1111/crj.12509 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  36. ↑ Magdalena Weber-Rajek i inni, A Randomized-Controlled Trial Pilot Study Examining the Effect of Pelvic Floor Muscle Training on the Irisin Concentration in Overweight or Obese Elderly Women with Stress Urinary Incontinence, „BioMed Research International”, 2019, 2019, s. 1–8, DOI: 10.1155/2019/7356187, ISSN 2314-6133, PMID: 31531365, PMCID: PMC6720047 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  37. ↑ Marcin Kozakiewicz, Classification proposal for fractures of the processus condylaris mandibulae, „Clinical Oral Investigations”, 23 (1), 2019, s. 485–491, DOI: 10.1007/s00784-018-2459-1, ISSN 1432-6981 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  38. ↑ Wiadomości urzędu patentowego, czerwiec 2005, s. 1005, ISSN 0043-5201.
  39. ↑ Wiadomości urzędu patentowego, czerwiec 2008, s. 1432, ISSN 0043-5201.
  40. ↑ prof.dr hab.n.med. Marcin Kozakiewicz [online], Stomed [dostęp 2021-04-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Kozakiewicz&oldid=71405577”