Maria Podraza-Kwiatkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Podraza-Kwiatkowska
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1926
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 2016
Kraków

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1964

Habilitacja

1970

Profesura

1982

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

członek krajowy czynny

Status PAU

członek krajowy czynny

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Maria Henryka Podraza-Kwiatkowska (ur. 19 stycznia 1926 w Kołomyi, zm. 5 kwietnia 2016 w Krakowie)[1] – polska historyk literatury, prof. dr hab. nauk humanistycznych o specjalności filologia polska, historia literatury polskiej, literaturoznawstwo[2], wykładowczyni Uniwersytetu Jagiellońskiego[3][4], edytorka oraz eseistka[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła szkołę średnią we Lwowie, w okresie okupacji uczęszczała na tajne komplety. W 1945 roku przeprowadziła się do Krakowa[1]. W roku 1951 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktorat uzyskała w 1964 a habilitację w 1970. Od 1974 roku była związana z Instytutem Filologii Polskiej, Instytutem Polonistyki, a następnie Wydziałem Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kierowała Katedrą Historii Literatury Polskiej XIX wieku[1]. Profesor zwyczajny od 1987[3][4].

Specjalizowała się w epoce Młodej Polski. Jest autorką wielu książek i rozpraw naukowych (m.in. syntezy „Literatura Młodej Polski” oraz monografii „Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski”). Prowadziła badania naukowe nad wybranymi twórcami oraz zagadnieniami epoki oraz była edytorką poezji młodopolskiej[1]. Jej dokonania naukowe ukształtowały wizerunek epoki Młodej Polski na tle literatury europejskiej jako zwornika kultury polskiej XIX i XX wieku[1].

W styczniu 2002 otrzymała nagrodę Krakowska Książka Miesiąca za książkę Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce[5].

Maria Podraza-Kwiatkowska była m.in. członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk oraz redakcji „Ruchu Literackiego”[1].

Grób prof. Jerzego i Marii Kwiatkowskich na cmentarzu Salwatorskim

Była żoną historyka literatury prof. Jerzego Kwiatkowskiego.

Zmarła 5 kwietnia 2016, została pochowana 13 kwietnia 2016, na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie[6] (kwatera SC12-A-3)[7].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Lista wybranych publikacji[4]:

Książki autorskie:

Wacław Rolicz-Lieder, Warszawa 1966.

Młodopolskie harmonie i dysonanse, Warszawa 1969,

Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1975.

Somnambulicy, dekadenci, herosi. Studia i eseje o literaturze Młodej Polski, Kraków 1985.

Literatura Młodej Polski, Warszawa 1992.

Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce, Kraków 2001.

Labirynty - kładki - drogowskazy. Szkice o literaturze od Wyspiańskiego do Gombrowicza, Kraków 2011.

Prace edytorskie:

Wacław Rolicz-Lieder, Wybór poezji, Warszawa 1962.

Stanisław Korab-Brzozowski, Poezje zebrane, Kraków 1978.

Maria Komornicka, Utwory poetyckie, Kraków 1996.

Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski, Wrocław 1973.

Książki zbiorowe:

Młodopolski świat wyobraźni, Kraków 1977.

Studia o Tadeuszu Micińskim, Kraków 1979.

Stulecie Młodej Polski, Kraków 1995.

Inne:

Kraków i Galicja wobec przemian cywilizacyjnych (1866–1914). Studia i szkice – współautorka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Janusz Smulski: Zmarła prof. dr hab. Maria Podraza-Kwiatkowska. polonistyka.uj.edu.pl, 2016-04-05. [dostęp 2016-04-06].
  2. Maria Podraza-Kwiatkowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-09-15].[martwy link]
  3. a b Maciej Zborek: Wspomnienia profesor Marii Podrazy-Kwiatkowskiej. Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011-01-10. [dostęp 2015-09-15].
  4. a b c Maria Podraza-Kwiatkowska. lubimyczytac.pl. [dostęp 2015-09-15].
  5. Laureaci 2009-1995 – Krakowska Książka Miesiąca [online] [dostęp 2023-08-29] (pol.).
  6. Maria Podraza-Kwiatkowska (nekrolog). [w:] wyborcza.pl [on-line]. Agora SA. [dostęp 2016-04-13].
  7. Wyszukiwarka Grobonet Kraków Salwator.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]