Marian Stasiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Stasiak
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1942
Garbów

doktor habilitowany
Specjalność: prawo kanoniczne, teologia prawa kanonicznego
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

1974

Habilitacja

1984

dziekan Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1989–1999)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Marian Stasiak (ur. 5 czerwca 1942 w Garbowie)[1] – polski duchowny katolicki, kanonista, doktor habilitowany, emerytowany profesor nadzwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w latach 1989–1999 dziekan Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Został duchownym diecezji lubelskiej. Odbył studia na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (1960–1966) i na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL (1967–1970), uzyskując tytuł magistra teologii oraz magistra i licencjata prawa kanonicznego. W 1974 został pracownikiem KUL. W 1974 na podstawie napisanej pod kierunkiem prof. Daniele Faltina rozprawy pt. Disciplina synodale della Chiesa diritto bizantio-slavo in Polonia secondo i sinodi Provinciali di Zamość (1720) e di Leopoli (1891) na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie uzyskał stopień naukowy doktora. W 1984 na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. „Communio” zasadą formalną prawa kanonicznego uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1989–1999 był dziekanem Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL, a w latach 2000–2013 był kierownikiem Katedry Teologii i Norm Ogólnych Prawa Kanonicznego[1][2].

Należał do kręgu inicjatorów utworzenia Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim. Według informacji podanej na witrynie kul.pl „pełnił funkcję kapelana Premiera Rządu H. Suchockiej[1].

W 2001 został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001) i Medalem za zasługi dla KUL (2007)[1].

Został członkiem: Consociatio Internationalis Studio Iuris Canonici Promovendo, Canon Law Society of England (Londyn) i Stowarzyszenia Kanonistów Polskich[1].

W 2014 tygodnik „Gość Niedzielny” podał, że ks. Marian Stasiak był od 1977 tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa (TW „Stanisław”)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Marta Ordon: Marian Stasiak. kul.pl, 27 września 2013. [dostęp 2018-12-23].
  2. Dr hab. Marian Stasiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-12-23].[martwy link]
  3. W szponach SB. gosc.pl, 14 maja 2014. [dostęp 2018-12-25].