Hapalomyini
Hapalomyini | |||
Pagès, Fabre, Chaval, Mortelliti, Nicolas, Wells, Michaux & Lazzari, 2016[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – marmozetnik mniejszy (H. delacouri ) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię |
Hapalomyini | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Rodzaj: Hapalomys Blyth, 1859 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje i gatunki | |||
|
Hapalomyini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[4][5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 102–165 mm, długość ogona 135–202 mm, długość ucha 10–15 mm, długość tylnej stopy 22–32 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała g[5][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1859 roku brytyjski zoolog Edward Blyth na łamach The Journal of the Asiatic Society of Bengal[3]. Na gatunek typowy Blyth wyznaczył (oznaczenie monotypowe) marmozetnika długoogonowego (H. longicaudatus).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Hapalomys: gr. ἁπαλος hapalos ‘delikatny, miękki’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należy jeden rodzaj marmozetnik[9] (Hapalomys) z następującymi występującymi współcześnie gatunkami[10][7][4][9]:
- Hapalomys longicaudatus Blyth, 1859 – marmozetnik długoogonowy
- Hapalomys delacouri O. Thomas, 1927 – marmozetnik mniejszy
- Hapalomys suntsovi Abramov, Balakirev & Rozhnov, 2017
Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu[11]:
- Hapalomys angustidens Zheng Shaohua, 1993[12] (Chińska Republika Ludowa)
- Hapalomys eurycidens Zheng Shaohua, 1993[12] (Chińska Republika Ludowa)
- Hapalomys gracilis Zheng Shaohua, 1993[12] (Chińska Republika Ludowa)
- Hapalomys khaorupchangi Chaimanee, 1998[13] (Tajlandia)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Pagès, P.‐H. Fabre, Y. Chaval, A. Mortelliti, V. Nicolas, K. Wells, J,R. Michaux & V. Lazzari. Molecular phylogeny of South‐East Asian arboreal murine rodents. „Zoologica Scripta”. 45 (4), s. 349–364, 2015. DOI: 10.1111/zsc.12161. (ang.).
- ↑ P. Fabre, L. Hautier & E.J. Douzery: A synopsis of rodent molecular phylogenetics, systematics and biogeography. W: P.G. Cox & L. Hautier (redaktorzy): Evolution of the Rodents. Cambridge: Cambridge University Press, 20185, s. 37. ISBN 978-1-107-36015-0. (ang.).
- ↑ a b E. Blyth. Report of Curator, Zoological Department, for February to May meetings, 1859. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 28, s. 296, 1859. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 653–654. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hapalomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 293. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 309, 1904. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 268. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Hapalomys Blyth, 1859, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
- ↑ a b c 郑绍华 / S.-h. Zheng: 川黔地区第四纪啮齿类 / Quaternary Rodents of Sichuan-Guizhou Area, China. 北京 / Beijing: 科学出版社 / Science Press, 1993, s. 64. ISBN 978-7-03-003122-8. (chiń. • ang.).
- ↑ Y. Chaimanee. Plio-Pleistocene rodents of Thailand. „Thai Studies in Biodiversity”. 3, s. 69, 1998. (ang.).