Marta Pawlina-Meducka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marta Pawlina-Meducka
Data i miejsce urodzenia

25 października 1941
Janina (województwo świętokrzyskie)

Profesor literaturoznawstwa
Specjalność: historia kultury i literatury
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1981
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1995literaturoznawstwo
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Marta Pawlina-Meducka (ur. 25 października 1941 w Janinie) – polska literaturoznawczyni, historyczka kultury i literatury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. ks. Piotra Ściegiennego w Kielcach. W latach 1959–1964 odbyła studia z zakresu polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Doktoryzowała się w 1981 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa uzyskała w 1995 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w oparciu o rozprawę Kultura Żydów województwa kieleckiego 1918–1939.

Od 1964 do 1967 była nauczycielką w Szkole Podstawowej nr 18 w Kielcach. Następnie pracowała w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w tym mieście, pełniąc w latach 1973–1976 funkcję zastępcy dyrektora. Od 1978 do 1981 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Kielcach. W 1981 podjęła pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach, przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. W latach 1984–1987 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Humanistycznego, a w 1995 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego. Współpracowała również z kieleckim wydziałem Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie.

Specjalizuje się w polskiej i żydowskiej kulturze XIX i XX wieku oraz w literaturoznawstwie i pamiętnikarstwie tego okresu. W 1980 została członkiem Kieleckiego Towarzystwa Naukowego (pełniła funkcję wiceprezesa). Została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi.

Żona Stanisława Meduckiego.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Monografie:

  • Życie kulturalne Kielc 1918–1939, Kielce 1983
  • Kultura Żydów województwa kieleckiego. 1918–1939, Kielce 1993

Pod redakcją:

  • Kultura Żydów polskich XIX-XX wieku, red. nauk. M. Meducka i R. Renz, Kielce 1992
  • Społeczno-kulturalna działalność Kościoła katolickiego w Polsce XIX i XX wieku, pod red. R. Renz i M. Meduckiej, Kielce 1994
  • Aktywność społeczno-kulturalna kościołów i grup wyznaniowych w Polsce XIX i XX wieku, pod red. M. Meduckiej i R. Renz, Kielce 1995
  • Miasteczko polskie w XIX-XX wieku jako zjawisko kulturowo-obyczajowe, pod red. M. Meduckiej i R. Renz, Kielce 1998
  • Wokół „Syzyfowych prac”. Problemy edukacji wiejskiej w Polsce w XIX i XX wieku, pod red. M. Meduckiej, Kielce 1999
  • Bataliony Chłopskie w ocenie współczesnej historiografii, pod red. M. Meduckiej, Kielce 2001
  • Zygmunt Wasilewski – polityk, krytyk, regionalista, pod red. M. Meduckiej, Kielce 2002
  • Opoczno. Studia i szkice z dziejów miasta, pod red. M. Meduckiej, Kielce 2003
  • Z tradycji i dorobku inteligencji kieleckiej w XIX i XX wieku, pod red. M. Meduckiej, Kielce 2005

Opracowania:

  • Kielce w pamiętnikach i wspomnieniach z XIX wieku, oprac. i przygot. do dr. A. Massalski i M. Pawlina-Meducka, Kielce 1992

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Judycki Z., Siwek J., Kto jest kim w Kielcach. Informator biograficzny, t. 1, Toruń 2002, s. 132-133.
  • Dr hab. Marta Pawlina-Meducka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-09-06].