Regina Renz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Regina Renz
Data i miejsce urodzenia

17 października 1948
Siemiradz

Zawód, zajęcie

historyk, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Regina Małgorzata Renz (ur. 17 października 1948 w Siemiradzu) – polska historyk, profesor nauk humanistycznych, w latach 2005–2012 rektor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1967 ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Białobrzegach. W latach 1969–1974 odbyła studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Doktoryzowała się w 1981 w Instytucie Historii PAN. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskała w 1990 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy pt. Społeczności małomiasteczkowe w okresie międzywojennym na obszarze województwa kieleckiego. 24 stycznia 1997 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Była promotorką ośmiu rozpraw doktorskich.

W 1974 podjęła pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Zatrudniona na stanowisku asystenta stażysty, później asystenta, starszego asystenta, adiunkta (od 1982), profesora kontraktowego (od 1992) i profesora (od 1997) w Instytucie Historii. W latach 1990–1996 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Humanistycznego, natomiast od 1996 do 2002 prorektora uczelni. W 2002, już po przekształceniu w Akademię Świętokrzyską, została dziekanem Wydziału Humanistycznego. Funkcję tę sprawowała do 2005, kiedy wybrano ją na rektora akademii. W trakcie jej dwóch kadencji (do 2012) uczelnia została przekształcona najpierw w Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego (2008), a następnie w Uniwersytet Jana Kochanowskiego (2011).

W pracy naukowej specjalizuje się w historii społeczno-gospodarczej Polski międzywojennej. Została wiceprzewodniczącą Komisji Uprawnień Akademickich w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1981 członkini Polskiego Towarzystwa Historycznego i Kieleckiego Towarzystwa Naukowego. Zasiadała w Komitecie Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk.

Została odznaczona m.in. Złotym[1] i Srebrnym[2] Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Otrzymała Nagrodę Miasta Kielce (za 2007).

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Rzemiosło województwa kieleckiego w okresie międzywojennym. Aspekty społeczne i gospodarcze, Warszawa 1984.
  • Życie codzienne w miasteczkach województwa kieleckiego 1918–1939, Kielce 1994.
  • Żydzi ostrowieccy: zarys dziejów (współautorzy: Waldemar Brociek, Adam Penkalla), Ostrowiec Świętokrzyski 1996.
  • Kobieta w społeczeństwie międzywojennej Kielecczyzny. Dom, praca, aktywność społeczna, Kielce 2008.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 2000 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 28, poz. 573).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 września 1996 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1996 r. nr 66, poz. 627).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Prof. dr hab. Regina Małgorzata Renz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-04-01].
  • Zbigniew Judycki, Józef Siwek, Kto jest kim w Kielcach. Informator biograficzny, t. 1, Toruń 2002, s. 143–144.
  • Regina Renz, Władze uczelni, [w:] Wiesław Caban, Mieczysław B. Markowski, Droga do uniwersytetu (1969–2009), Kielce 2009, s. 30–31.