Max Noether
Max Noether (ur. 24 września 1844 w Mannheim, zm. 13 grudnia 1921 w Erlangen[1]) − niemiecki matematyk pochodzenia żydowskiego, ojciec Emmy Noether i Fritza Noethera.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia odbył na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, a 1875 został profesorem Uniwersytetu Fryderyka i Aleksandra w Erlangen[a] (Friedrich-Alexander-Universität Erlangen). Przyczynił się do rozwoju geometrii algebraicznej i teorii funkcji algebraicznych. W 1873 opublikował twierdzenie dotyczące krzywych algebraicznych, zawierające tak zwane warunki N.
Prace[edytuj | edytuj kod]
- Zur Grundlegung der Theorie der algebraischen Raumcurven (Berlin 1883)
- Zur Erinnerung an Karl Georg Christian von Staudt (Erlangen 1901)
- Über die singulären Elemente der algebraischen Curven (Erlangen 1902)
- Abriß einer Theorie der algebraischen Funktionen (Lipsk 1911)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W 1961 roku, kiedy do uniwersytetu przyłączono norymberską Wyższą Szkołę Ekonomii i Nauk Społecznych (Hochschule für Wirtschafts- und Sozialwissenschaften Nürnberg) i przekształcono ją w Wydział Ekonomii i Nauk Społecznych (Wirtschafts- und Sozialwissenschaftliche Fakultät), uczelnię przemianowano na „Uniwersytet Fryderyka i Aleksandra w Erlangen i Norymberdze” (Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Noether Max, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Max Noether w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].- Max Noether w bibliotece heidelberskiego uniwersytetu. ub.uni-heidelberg.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: