Melanoleuca angelesiana
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Melanoleuca angelesiana |
| Nazwa systematyczna | |
| Melanoleuca angelesiana A.H. Sm. Mycologia 36(3): 252 (1944) | |
Melanoleuca angelesiana A.H. Sm. – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Melanoleuca, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1944 r. Alexander Hanchett Smith i nadana przez niego nazwa jest aktualna[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 5–11 cm, kształt wypukły przechodzący w płaski, często z płytkim lub dość wydatnym guzkiem na środku. Powierzchnia gładka, w stanie świeżym lepka, ciemnobrązowa[2].
Przyrośnięte, gęste, o barwie od białawej do szarawej, czasami z lekko różowawym odcieniem[2].
Wysokość 5–7 cm, grubość do 1,5 cm, solidny, walcowaty, mniej więcej równy. Powierzchnia sucha, dość gładka, na wierzchołku biaława, poniżej tej samej barwy co kapelusz. Podstawa z białawą grzybnią[2].
W kapeluszu i trzonie białawy, bez wyraźnego zapachu i smaku[2].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 7–10 × 4,5–6 µm, mniej więcej eliptyczne, pokryte amyloidalnymi brodawkami. Brak dużych, wystających cheilocystyd, brak pleurocystyd. Strzępki skórki często z zawartością pod działaniem KOH brązową[2].
- Gatunki podobne
Do pewnego odróżnienia tego gatunku od innych ciemnobiałek potrzebne jest badanie mikroskopowe. Melanoleuca angelesiana charakteryzuje się brakiem cheilocystyd i pleurocystyd, które występują na blaszkach większości gatunków ciemnobiałek. Od ciemnobiałki trawnikowej (Melanoleuca graminicola), której również brakuje cystyd, można ją odróżnić po większym owocniku, ciemnym trzonie i siedlisku – występuje pod drzewami iglastymi[2].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie Melanoleuca angelesiana w Ameryce Północnej, Europie i Azji[3] i Ameryce Północnej[3]. W opracowanym przez W. Wojewodę w 2003 r. wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski brak tego gatunku[4]. Jego stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[5].
Naziemny grzyb saprotroficzny[4]. Występuje w górach pod drzewami iglastymi. Owocniki pojawiają się zwłaszcza wiosną w okresie topnienia śniegu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-15] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Michael Kuo, Melanoleuca angelesiana [online], MushroomExpert [dostęp 2024-01-15] (fr.).
- ↑ a b Występowanie Melanoleuca angelesiana na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-15] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 435, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Melanoleuca angelesiana [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-15] (pol.).