Mennica w Nowym Orleanie
29°57′41″N 90°03′28″W/29,961389 -90,057778 Budynek mennicy na pocztówce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Architekt | |
Położenie na mapie Luizjany  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
| 29°57′41″N 90°03′28″W/29,961389 -90,057778
| |
| Strona internetowa | |
Mennica w Nowym Orleanie – dawna amerykańska mennica znajdująca się w Nowym Orleanie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Mennica została utworzona w 1835 roku (w tym roku powstała także mennica w Charlotte oraz w Dahlonega). Jedną z przyczyn jej utworzenia był kryzys mający miejsce w latach 30 XIX wieku, spowodowany niedoborem monet wybitych w USA. Mennica została utworzona jako oddział United States Mint. Budynek mennicy został zbudowany z czerwonej cegły i zaprojektowany przez Williama Stricklanda[1]. Budynek powstał na bagnistej nizinie, przez co często doświadczał problemów związanych z przemieszczaniem się gleby pod jego fundamentami. Pierwsze monety w mennicy zostały wybite 7 maja 1838 roku[2]. Mennica działała nieprzerwanie w latach 1838-1861; w 1861 roku została ona zajęta przez siły konfederackie i przez pewien czas wybijała konfederackie pieniądze[3]. W 1862 w mennicy przestano wybijać monety (stała się ona kwaterą wojsk Unii)[1]; ponownie otworzono ją w 1876 roku (działała wtedy jako urząd probierczy). W 1879 roku budynek został odnowiony; zaczęto w nim także ponownie wybijać monety. W 1904 roku zaprzestano bicia srebrnych dolarów amerykańskich, które stanowiły dużą część wybijanych w mennicy monet (było to jedną z przyczyn jej zamknięcia). W 1911 roku mennica została zamknięta. Monety wybijane w nowoorleańskiej mennicy na swoich rewersach miały literę O, będącą jej znakiem menniczym[4]. Łącznie w ciągu wszystkich lat działalności mennicy wybito w niej ponad 427 milionów monet, większość z nich była wykonana z srebra lub złota. Po zamknięciu dawna mennica pełniła wiele funkcji, do 1943 roku w dawnej mennicy znajdowało się więzienie federalne[3]. Od 1981 roku w budynku mennicy mieści się muzeum zajmujące się historią i procesem produkcji monet; dodatkowe wystawy znajdujące się w muzeum są poświęcone Mardi Gras oraz muzyce jazzowej[5]. Na trzecim piętrze budynku znajduje się oddział Louisiana State Museum, w którym można zobaczyć między innymi dawne archiwa i mapy. W wyniku przejścia nad Nowym Orleanem huraganu Katrina dach budynku został uszkodzony, a część wystaw związanych z muzyką jazzową została uszkodzona[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b The New Orleans Branch Mint [online], web.archive.org, 19 sierpnia 2006 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-08-19].
- ↑ National Historic Landmarks Program (NHL) [online], web.archive.org, 8 marca 2011 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-08].
- ↑ a b The Mint at New Orleans [online], web.archive.org, 15 czerwca 2006 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-06-15].
- ↑ Mint Marks | U.S. Mint [online], www.usmint.gov [dostęp 2021-06-02].
- ↑ Louisiana State Museum [online], web.archive.org, 22 grudnia 2017 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22].
- ↑ New Orleans Mint after Katrina: The Historic Building Survives and Recovers. [online], www.us-coin-values-advisor.com [dostęp 2021-06-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Thomas Bailey, David Kennedy, Lizabeth Cohentytuł: The American Pageant: A History of the Republic.
- George Greenlief Evans: Illustrated History of the United States Mint.
- David Lange: A History of the United States Mint and Its Coinage.
- R.S. Yeoman: The Official Red Book - A Guide Book of United States Coins.