Michaił Mieńszykow
Michaił Aleksiejewicz Mieńszykow (ros. Михаи́л Алексе́евич Ме́ньшиков, ur. 21 listopada 1902 w Borisoglebsku w guberni woroneskiej, zm. 19 lipca 1976 w Moskwie) – radziecki polityk i dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1917 skończył kursy buchalterskie w Borisoglebsku, 1918-1920 żołnierz Armii Czerwonej, 1922-1924 kursant Szkoły im. WCIK, 1924-1930 studiował na Wydziale Ekonomicznym Moskiewskiego Instytutu Gospodarki Narodowej im. Plechanowa. Od 1927 członek WKP(b), 1930-1936 kierownik wydziału i dyrektor stowarzyszenia kooperatywnego, 1936-1943 pracownik Ludowego Komisariatu Handlu Zagranicznego ZSRR, 1943-1946 zastępca dyrektora Administracji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy i Odbudowy (UNRRA). Od 1946 zastępca ministra, a od 4 marca 1949 do 6 listopada 1951 minister handlu zagranicznego ZSRR, 1952-1953 zastępca pełnomocnika Rady Ministrów ZSRR ds. Sowiecko-Chińskich Spółek Akcyjnych „Sojuzkitnieft´” i „Sojuzkitmietałł”, od 1 września 1953 do 26 października 1957 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w Indiach. Od 25 lutego 1956 do 29 marca 1966 zastępca członka KC KPZR, od 5 lutego do 26 października 1957 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w Nepalu, od 7 stycznia 1958 do 4 stycznia 1962 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w USA, od 1 lutego 1962 do 11 września 1968 minister spraw zagranicznych RFSRR. Odznaczony Orderem Lenina i trzema Orderami Czerwonego Sztandaru Pracy.