Mihnea-Ion Năstase

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mihnea-Ion Năstase
Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1967
Bukareszt

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1992

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

279 (13 lipca 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

159 (10 czerwca 1991)

Wimbledon

1R (1989)

Mihnea-Ion Năstase (ur. 7 lutego 1967 w Bukareszcie) – rumuński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Startując w gronie juniorów wygrał grę podwójną chłopców podczas US Open 1984, partnerując Leonardowi Lavalle, a także został finalistą Wimbledonu 1983 wspólnie z Ollim Rahnastem.

Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1992. Năstase jest mistrzem jednego turnieju o randze ATP World Tour w grze podwójnej.

We wrześniu 1984 zagrał w meczu deblowym ćwierćfinału grupy światowej Pucharu Davisa przeciwko RFN, ponosząc porażkę wspólnie z Andreim Dîrzu z parą Hans-Dieter BeutelWolfgang Popp.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 279. miejscu (13 lipca 1992), a w klasyfikacji gry podwójnej na 159. pozycji (10 czerwca 1991).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 5 sierpnia 1990 San Remo Ceglana Goran Prpić Szwecja Ola Jonsson
Szwecja Fredrik Nilsson
3:6, 7:6, 6:3

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1983 Wimbledon, Londyn Trawiasta Finlandia Olli Rahnasto Australia Mark Kratzmann
Australia Simon Youl
4:6, 4:6
Zwycięzca 1. 1984 US Open, Nowy Jork Twarda Meksyk Leonardo Lavalle Meksyk Agustín Moreno
Peru Jaime Yzaga
7:6, 1:6, 6:1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]