Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2022
| |||
| Szczegóły | |||
| Organizator | |||
|---|---|---|---|
| Edycja |
20 | ||
| Liczba zespołów |
10+12+12+6 | ||
| Termin |
4 czerwca – 3 lipca 2022 | ||
| Liczba obiektów sportowych |
6 (w 6 miejscowościach) | ||
| Zwycięzca | |||
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2022 – dwudzieste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie sześciu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 4 czerwca do 3 lipca 2022 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dziesięć zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.
Najrówniejszą formę w cyklu zaprezentowali Hiszpanie, którzy jako jedyni zagrali w obu finałach – wygrywając jeden z nich – broniąc tym samym tytułu sprzed roku, kolejne miejsca na podium zajęli zaś ich finałowi rywale – Niemcy i Francuzi[1][2]. Z niższych poziomów rozgrywkowych awans uzyskały Irlandia, Anglia, Walia i Rumunia[3], Szwajcaria i Mołdawia[4] oraz Malta[5].
Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie[6][7][8]. Wyróżniającymi się zawodnikami w mistrzowskich turniejach byli Jerry Surumi, Jack Hunt i Joris Simon[9], a na poziomie Trophy Jordan Conroy, Joe Browning i Cole Swannack[10].
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa zostały rozegrane w formie sześciu turniejów – dwóch w GPS oraz czterech w niższych dywizjach – ich harmonogram opublikowano na początku kwietnia 2022 roku[11], odebrane Rosji zawody zostały zorganizowane w Polsce[12].
Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów na przełomie czerwca i lipca – w Lizbonie i Krakowie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:
| Miejsce | Punkty |
|---|---|
| 1 | 20 |
| 2 | 18 |
| 3 | 16 |
| 4 | 14 |
| 5 | 12 |
| 6 | 10 |
| 7 | 8 |
| 8 | 6 |
| 9 | 4 |
| 10 | 3 |
Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na dwie pięciozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – z awansem do półfinałów dla czołowej dwójki z każdej z grup bądź też z walką o poszczególne miejsca dla zespołów z tych samych pozycji. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.
Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści Conference.
W tym sezonie stawką zawodów prócz medali mistrzostw kontynentu stawką był także awans do europejskiego turnieju kwalifikacyjnego do Pucharu Świata 2022, również dla zespołów z niższych poziomów rozgrywek. Prawo udziału w nim uzyskało dziewięć zespołów z GPS – prócz mającej zagwarantowany awans Francji – a także Irlandia i Walia oraz najlepsza reprezentacja spośród pozostałych niebrytyjskich drużyn z poziomu Trophy[13].
Turnieje[edytuj | edytuj kod]
Lizbona (25–26 czerwca)[edytuj | edytuj kod]
|
Mecz o miejsca 1–2
Mecz o miejsca 3–4
|
Kraków (1–3 lipca)[edytuj | edytuj kod]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Drużyna | Punkty | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| LIZ | KRA | Ogółem | ||||
|
 Hiszpania |
18 | 20 | 38 | ||
|
 Niemcy |
20 | 16 | 36 | ||
|
 Francja |
12 | 18 | 30 | ||
| 4 |  Belgia |
14 | 12 | 26 | ||
| 5 |  Włochy |
16 | 8 | 24 | ||
| 6 |  Portugalia |
10 | 14 | 24 | ||
| 7 |  Litwa |
8 | 6 | 14 | ||
| 8 |  Gruzja |
4 | 10 | 14 | ||
| 9 |  Czechy |
6 | 4 | 10 | ||
| 10 |  Polska |
3 | 3 | 6 | ||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Germany and Poland take victory in Lisbon. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-28)]. (ang.).
- ↑ Spain Men and Poland Women become European Champions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-07)]. (ang.).
- ↑ England women and Ireland men complete doubles to take titles. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-21)]. (ang.).
- ↑ Switzerland men and Austria women win Conference 1. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-07)]. (ang.).
- ↑ Ireland, England and Malta in Sevens Heaven. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-22)]. (ang.).
- ↑ Honours up for grabs in Budapest. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-17)]. (ang.).
- ↑ 7s Bonanza in Zagreb and Malta this weekend. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-17)]. (ang.).
- ↑ 7s Championships titles on the line in Krakow. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-30)]. (ang.).
- ↑ Top Players of the 7s Championship 2022. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-07)]. (ang.).
- ↑ Rugby Europe 7’s Trophy champions 2022. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-22)]. (ang.).
- ↑ Rugby Europe Sevens Series 2022 calendar confirmed. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ Polska zorganizuje Mistrzostwa Europy w rugby 7. Impreza została odebrana Rosji. gov.pl. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-05)]. (pol.).
- ↑ RWC Sevens 2022 - European Qualifier to be hosted in Bucharest. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-07)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Men's 7s Championship 2022. rugbyeurope.eu. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-04)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona Rugby Europe (ang. • fr.)