Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2023
| |||
| Szczegóły | |||
| Organizator | |||
|---|---|---|---|
| Edycja |
21 | ||
| Liczba zespołów |
12+12+9+6 | ||
| Termin |
9 czerwca – 9 lipca 2023 | ||
| Liczba obiektów sportowych |
6 (w 6 miejscowościach) | ||
| Zwycięzca | |||
| 2. miejsce | |||
| 3. miejsce | |||
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2023 – dwudzieste pierwsze mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie sześciu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 9 czerwca – 9 lipca 2023 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.
W pierwszym turnieju mistrzowskim rozegranym w portugalskim regionie Algarve wygrali Irlandczycy w finale pokonując niespodziankę zawodów, Gruzinów[1][2][3]. W drugim natomiast zwyciężyli Hiszpanie, a trzecie miejsce wystarczyło Irlandczykom do triumfu w klasyfikacji generalnej[4]. Wyróżniającymi się zawodnikami w mistrzowskich turniejach byli Giorgi Jobava, Jordan Conroy, Manuel Marta, Pol Pla, Alexis Levron, Ben Ellermann, Jamie Adamson, Juan Ramos, Ali Dabo, Billy Dardis, Jakob Dipper, José Paiva dos Santos i Tom Emery[5][6].
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa zostały rozegrane w formie sześciu turniejów – dwóch w GPS oraz czterech w niższych dywizjach[7][8].
Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów na przełomie czerwca i lipca – w Vila Real de Santo António i Hamburgu – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:
| Miejsce | Punkty |
|---|---|
| 1 | 20 |
| 2 | 18 |
| 3 | 16 |
| 4 | 14 |
| 5 | 12 |
| 6 | 10 |
| 7 | 8 |
| 8 | 6 |
| 9 | 4 |
| 10 | 3 |
| 11 | 2 |
| 12 | 1 |
Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – z awansem do półfinałów dla czołowej dwójki z każdej z grup bądź też z walką o poszczególne miejsca dla zespołów z tych samych pozycji. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.
Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie po dwie najsłabsze reprezentacje z trzech poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęły dwie czołowe drużyny Trophy i finaliści Conference.
Wszystkie turnieje zostały rozegrane wraz z zawodami żeńskimi i były transmitowane w Internecie[8]. Sędziowie zawodów[9][10][11][12].
Turnieje[edytuj | edytuj kod]
Algarve (9–11 czerwca)[edytuj | edytuj kod]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hamburg (7–9 lipca)[edytuj | edytuj kod]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Drużyna | Punkty | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ALG | HAM | Ogółem | ||||
|
 Irlandia |
20 | 16 | 36 | ||
|
 Francja |
16 | 18 | 34 | ||
|
 Hiszpania |
10 | 20 | 30 | ||
| 4 |  Wielka Brytania |
14 | 14 | 28 | ||
| 5 |  Portugalia |
12 | 10 | 22 | ||
| 6 |  Gruzja |
18 | 4 | 22 | ||
| 7 |  Niemcy |
8 | 12 | 20 | ||
| 8 |  Włochy |
6 | 8 | 14 | ||
| 9 |  Belgia |
4 | 6 | 10 | ||
| 10 |  Litwa |
3 | 2 | 5 | ||
| 11 |  Rumunia |
2 | 3 | 5 | ||
| 12 |  Czechy |
1 | 1 | 2 | ||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Day 1: All action as Algarve 7s gets underway. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-09)]. (ang.).
- ↑ Day 2: Semi-finalists confirmed in Algarve. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-10)]. (ang.).
- ↑ France and Ireland victorious in Algarve. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)]. (ang.).
- ↑ France and Ireland become 2023 7s European Champions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-18)]. (ang.).
- ↑ 7 Standout Performers at the Algarve - Men. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-02)]. (ang.).
- ↑ Players of the 7s Championship 2023. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ang.).
- ↑ Algarve and Hamburg to host 7s Championship this summer. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-18)]. (ang.).
- ↑ a b Rugby Europe 7s Season Announced. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-15)]. (ang.).
- ↑ Officiating Appointments. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-20)]. (ang.).
- ↑ 9-11 June: Referee, AR & TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).
- ↑ 16-18 June referee, AR, TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).
- ↑ 7-9 July Appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-07)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Men's 7s Championship Series 2023. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-19)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona Rugby Europe (ang. • fr.)