Mistrzostwa Świata w Snookerze 1972
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
10 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
| |||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
133 | |||
| Rozegrane mecze |
9 | |||
Mistrzostwa Świata w Snookerze 1972 (ang. 1972 Park Drive World Snooker Championship) – najważniejszy turniej snookerowy rozgrywany od marca 1971 do 26 lutego 1972. Finał rozegrany został w Selly Park British Legion w Birmingham, Anglia.
Obrońca tytułu, Anglik John Spencer przegrał w meczu finałowym z reprezentantem Irlandii Północnej, Alexem Higginsem 32–37.
W finale turnieju reprezentant Irlandii Północnej, Alex Higgins w meczu finałowym pokonał Anglika Johna Spencera 37–32.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: L400
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Od tego roku, przez trzy kolejne sezony, snookerowe Mistrzostwa Świata były sponsorowane przez Park Drive[1].
- Zwycięzcą Mistrzostw Świata w Snookerze 1972 został reprezentant Irlandii Północnej Alex Higgins, który w finale turnieju pokonał Anglika Johna Spencera 37–32.
- Reprezentant Irlandii Północnej Alex Higgins wygrywając tegoroczną edycję Mistrzostw Świata w Snookerze został jednocześnie najmłodszym w historii snookera Mistrzem Świata. Rekord ten pobił w 1990 roku Stephen Hendry[2].
- Reprezentant Irlandii Północnej Alex Higgins został pierwszym w historii snookera Mistrzem Świata, który wygrał ten tytuł rozpoczynając swój udział w turnieju od kwalifikacji.
- Najwyższy break turnieju to 133 punkty Alexa Higginsa[3].
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Runda 1[edytuj | edytuj kod]
Do 19 frame'ów
Alex Higgins 19–11 Jackie Rea
John Pulman 19–7 John Dunning
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
| Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
| Do 31 frame'ów | ||||||||||
| John Spencer
|
31 | |||||||||
| Do 37 frame'ów | ||||||||||
| Fred Davis
|
21 | |||||||||
| John Spencer
|
37 | |||||||||
| Do 31 frame'ów | ||||||||||
 Eddie Charlton
|
32 | |||||||||
| Eddie Charlton
|
31 | |||||||||
| Do 37 frame'ów | ||||||||||
| David Taylor
|
25 | |||||||||
| John Spencer
|
32 | |||||||||
| Do 31 frame'ów | ||||||||||
| Alex Higgins
|
37 | |||||||||
| Alex Higgins
|
31 | |||||||||
| Do 31 frame'ów | ||||||||||
| John Pulman
|
23 | |||||||||
| Alex Higgins
|
31 | |||||||||
| Do 25 frame'ów | ||||||||||
| Rex Williams
|
30 | |||||||||
| Rex Williams
|
25 | |||||||||
 Ray Reardon
|
23 | |||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b cajt.pwp.blueyonder.co.uk: World Professional Championship. Chris Turner's Snooker Archive. [dostęp 2012-07-25].
- ↑ a b World Championship 1972. Global Snooker. [dostęp 2012-07-25].
- ↑ 2004 Embassy World Championship Information. Global Snooker Centre. [dostęp 2012-07-25].
- ↑ 1972 World Championships Results. Snooker Database. [dostęp 2012-07-25].
- ↑ Embassy World Championship. Snooker Scene. [dostęp 2012-07-25].
| Wczesne lata | |
|---|---|
| Okres powojenny | |
| Professional Matchplay Championship | |
| Challenge matches | |
| Czasy współczesne | |
| The Crucible Theatre |