Modlitwa arcykapłańska Jezusa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modlitwa arcykapłańska Jezusa miała miejsce podczas Ostatniej Wieczerzy

Modlitwa arcykapłańska Jezusa – nazwa 17. rozdziału Ewangelii Jana, zawierającego teologiczne wyjaśnienie sensu męki i śmierci Jezusa. Jest to część tzw. mowy pożegnalnej Jezusa.

Nazwę modlitwa arcykapłańska zaproponował luterański teolog David Chytraeus (1530-1600).

Na kapłański charakter tej modlitwy wskazywał szczególnie Cyryl Aleksandryjski. Rupert z Deutz tak streścił tę modlitwę: „Tak modlił się za nas arcykapłan, który sam był błagającym i przebłaganiem, kapłanem i ofiarą”.

Zdaniem Benedykta XVI modlitwę tę można zrozumieć tylko na tle żydowskiego Święta Przebłagania Jom Kipur. „To co tam przedstawiane było w obrzędach, teraz dzieje się rzeczywiście, i to w znaczeniu definitywnym”[1].

Benedykt XVI wyróżnia cztery główne tematy modlitwy arcykapłańskiej Jezusa[2]:

  1. Temat życia: „A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” J 17,3
  2. Temat uświęcenia: „Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. [...] A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie” J 17,17-19
  3. Objawienie imienia Boga: „Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje”. J 17,6
  4. Przyszła jedność uczniów: „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno”. J 17,11

Poświęcenie w modlitwie arcykapłańskiej[edytuj | edytuj kod]

Benedykt XVI zaznacza, że „poświęcić” oznacza oddać jakąś osobę lub rzecz Bogu, ponieważ „świętość” oznacza istnienie Boga jako takie. Można wyróżnić:

  • poświęcenie jako złożenie w ofierze (por. Wj 13,2)
  • wyświęcenie na kapłana – oddanie człowieka Bogu[3].

Rzecz poświęcona istnieje zarówno:

  • dla Boga, zostaje umieszczona w nowej wyższej sferze
  • dla świata, ponieważ jest dla ludzi i ma ich zbawiać.

Jak pisze Papież, wyłączenie i posłanie stanowią jedną całość.

W modlitwie arcykapłańskiej jest mowa o trzech poświęceniach:

  1. Ojciec poświęcił swego Syna (zob. J 10,36). Utożsamia się ten aspekt poświęcenia z wcieleniem Jezusa. Jezus jawi się jako kapłan, posłany przez Ojca.
  2. Jezus poświęcił samego siebie (zob. J 17,19a). Tu poświęcenie oznacza „złożenie w ofierze”. Jezus jawi się jako ofiara, jaka ma być złożona.
  3. Jezus włącza uczniów w swoje poświęcenie (zob. J 17,19b). Uczniowie też mają być przeniesieni w sferę Bożą, a przez to posłani do świata. Od tej pory mają uczestniczyć w kapłańskiej misji Jezusa[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 2, s. 90. Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011.
  2. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 2, s. 89–114. Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011.
  3. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 2. Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011, s. 99.
  4. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 2. Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011, s. 98–103.