Myszołów krótkoogonowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myszołów krótkoogonowy
Buteo brachyurus[1]
Vieillot, 1816
Ilustracja
Młodociany samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Buteo

Gatunek

myszołów krótkoogonowy

Synonimy
  • Asturina brachyura (Vieillot, 1816)[2]
  • Buteola brachyura (Vieillot, 1816)[2]
Podgatunki
  • B. b. fuliginosus P. L. Sclater, 1858
  • B. b. brachyurus Vieillot, 1816
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Myszołów krótkoogonowy[4] (Buteo brachyurus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), żyjący na terenach od Florydy i Meksyku po środkową Amerykę Południową.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Dawniej bywał umieszczany w monotypowym rodzaju Buteola[2]. Za podgatunek myszołowa krótkoogonowego uznawano blisko spokrewnionego myszołowa białogardłego (B. albigula), obecnie klasyfikowanego jako odrębny gatunek[2][5].

Wyróżnia się dwa podgatunki B. brachyurus[5][6], różniące się szczegółami anatomicznymi ogona i barwą szyi:

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Myszołów krótkoogonowy w locie (odmiana jasna)

Myszołów krótkoogonowy jest jednym z mniejszych przedstawicieli swojego rodzaju. Mierzy ok. 40 cm, waży ok. 0,4–0,5 kg, a rozpiętość jego skrzydeł waha się od 83 do 103 cm (samice są większe od samców). Upierzenie jest brązowe, jaśniejsze u młodych osobników, dziób żółtoczarny, łapy żółtawe. Wbrew nazwie posiadają ogon o przeciętnej dla tego rodzaju długości.

Spotykane są dwie odmiany – jasna i ciemna, bez form pośrednich.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Występuje w wielu różnorodnych wilgotnych siedliskach, w tym lasach i na ich obrzeżach, w lasach wtórnych, na otwartej przestrzeni i na sawannach z rozproszonymi drzewami i zadrzewieniami, zwykle w pobliżu wody[2]. Najbardziej aktywny jest o świcie i zmierzchu. Mięsożerny, żywi się głównie ptakami, ale zjada również gryzonie, jaszczurki, żaby, węże i owady.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Myszołowy krótkoogonowe rozmnażają się raz w roku. Ich sezon godowy trwa od stycznia do czerwca. Ptaki są najprawdopodobniej monogamiczne. Po godach samica buduje z patyków duże gniazdo na szczycie wysokiego drzewa i składa w nim 1 do 3 białych, nakrapianych jaj. Po 34–39 dniach wykluwają się pisklęta, które następnie są karmione przez oboje rodziców.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje myszołowa krótkoogonowego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji w 2004 roku szacowano na około 2 miliony osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Buteo brachyurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Species account: Short-tailed Hawk Buteo brachyurus. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  3. a b Buteo brachyurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-06].
  5. a b Short-tailed Hawk (Buteo brachyurus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]