NGC 104
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja |
00h 24m 05,67s |
| Deklinacja |
–72° 04′ 52,6″ |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
120 lat świetlnych |
NGC 104 (47 Tuc, ξ Tucanae, również Sir John Flamsteed) – jasna gromada kulista położona w gwiazdozbiorze Tukana, widoczna nieuzbrojonym okiem w pobliżu Małego Obłoku Magellana[2]. Jej jasność to 3,95m – jest to druga pod względem jasności obserwowanej, po ω Centauri, gromada kulista na ziemskim niebie[2]. Średnica kątowa gromady wynosi 30,9'[1]. Początkowo była uznawana za pojedynczą gwiazdę dzięki czemu została skatalogowana jako 47 Tucanae[1]. W 1751 Nicolas Louis de Lacaille podczas wyprawy na Przylądek Dobrej Nadziei odkrył, że nie jest to gwiazda i skatalogował ją jako mgławicę[1].
Odległość 47 Tucanae wynosi 14 700 lat świetlnych[1], a jej rzeczywista średnica to 120 lat świetlnych[2]. Gromada ta jest położona 24,1 tys. lat świetlnych od centrum Galaktyki[1].
Gromada zawiera kilka milionów gwiazd[2]. Charakteryzuje się wyraźną koncentracją gwiazd w kierunku środka. Centralny rejon gromady jest tak zatłoczony, że gwiazdy często się tam zderzają. Wraz ze starzeniem się gromady starzeją się też jej gwiazdy, jednak 47 Tucanae zawiera pewną ilość błękitnych maruderów – gwiazd za bardzo niebieskich i za bardzo masywnych jak na członków tej gromady. Astronomowie uważają, że gwiazdy te powstały w wyniku zderzeń gwiazd we wnętrzu gromady[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Hartmut Frommert: NGC 104, 47 Tuc. [w:] Milky Way Globular Clusters [on-line]. SEDS. [dostęp 2014-06-08]. (ang.).
- ↑ a b c d NGC 104 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- ↑ Praca zbiorowa: Encyklopedia Wszechświata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 288. ISBN 978-83-01-14848-5.
Linki zewnętrzne
- NGC 104 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 104 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 104 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)