NGC 1980

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1980
Ilustracja
NGC 1980 (u góry zdjęcia), najjaśniejsza gwiazda to jota Orionis. Biała mgławica przy górnej krawędzi zdjęcia to M42 (ESO).
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

31 stycznia 1786

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Typ

otwarta

Rektascensja

05h 35m 25,0s[1]

Deklinacja

–05° 54′ 54″[1]

Odległość

~ 1300 ly (~ 400 pc[2])

Rozmiar kątowy

14,0' × 14,0'[1]

Charakterystyka fizyczna
Liczba gwiazd

~ 2000[2]

Alternatywne oznaczenia
OCL 529, LBN 977

NGC 1980 (również OCL 529 lub LBN 977) – gromada otwarta powiązana z mgławicą emisyjną, znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona[3]. Odkrył ją William Herschel 31 stycznia 1786 roku[3]. Gromada ta zgrupowana jest wokół jasnej gwiazdy jota Orionis, zwanej też Hatysą, której obserwowana wielkość gwiazdowa wynosi 2,77m[2]. NGC 1980 leży na południe od Wielkiej Mgławicy w Orionie (M42) i dla obserwatora na Ziemi częściowo się na nią nakłada[2].

Według badań z 2012 roku gromada ta liczy około 4-5 milionów lat i zawiera około 2000 gwiazd, co czyni ją jedną z najbardziej masywnych gromad gwiazd w Obłoku Molekularnym w Orionie. Odkryto liczną populację gwiazd ciągu głównego o typach widmowych od B do M. Według tych samych badań NGC 1980 znajduje się trochę bliżej Ziemi niż M42, lecz prędkości radialne gwiazd w obu tych obiektach są zbliżone (NGC 1980 oddala się od Słońca z prędkością ok. 24,4 km/s), co może świadczyć o ich wspólnym pochodzeniu. W NGC 1980 nie ma wyraźnego obszaru H II[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c NGC 1980 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
  2. a b c d e f J. Alves, H. Bouy. Orion revisited I. The massive cluster in front of the Orion nebula cluster. „Astronomy & Astrophysics”. 547, listopad 2012. DOI: 10.1051/0004-6361/201220119. (ang.). 
  3. a b Courtney Seligman: NGC 1980. Celestial Atlas. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]