NGC 2685

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 2685
Ilustracja
Galaktyka NGC 2685 (SDSS)
Odkrywca

Wilhelm Tempel

Data odkrycia

18 sierpnia 1882

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wielka Niedźwiedzica

Typ

soczewkowata (SB0-a)

Rektascensja

08h 55m 34,9s

Deklinacja

+58° 44′ 05″

Odległość

40 mln ly[1]

Przesunięcie ku czerwieni

0,002915[2]

Jasność obserwowana

11,2m

Rozmiary kątowe

4,6' × 2,5'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

50 000 ly[1]

Alternatywne oznaczenia
galaktyka Helix, UGC 4666, ARP 336,
MCG 10-13-39, IRAS08517+5855,
ZWG 288.12, PRC A-3, PGC 25065

NGC 2685 (również galaktyka Helix, PGC 25065, UGC 4666 lub Arp 336) – galaktyka soczewkowata (SB0-a), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości około 40 milionów lat świetlnych od Ziemi. Galaktyka ta rozciąga się na przestrzeni około 50 000 lat świetlnych. Została odkryta 18 sierpnia 1882 roku przez Wilhelma Templa[3]. Należy do galaktyk Seyferta typu 2[2].

Zdjęcie z Teleskopu Hubble’a

Galaktyka ta jest uznawana za potwierdzony przykład biegunowej galaktyki pierścieniowej. Jednak własności NGC 2685 wskazują, że w tym przypadku struktura rotujących pierścieni jest wyjątkowo stara i stabilna grawitacyjnie. Prostopadłe pierścienie NGC 2685 są wyraźnie widoczne w czasie swego ruchu wraz z innymi, zaburzonymi zewnętrznymi strukturami przed dyskiem galaktycznym[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c NGC 2685 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
  2. a b NGC 2685 w bazie SIMBAD (ang.)
  3. Courtney Seligman: NGC 2685. Celestial Atlas. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]