Naboczeń bagienny
| Mecostethus parapleurus | |||
| (Hagenbach, 1822) | |||
 A – imago, samiec; B – użyłkowanie skrzydła z zaznaczoną struną; C – struna w powiększeniu | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
naboczeń bagienny | ||
| Synonimy | |||
| |||
Naboczeń bagienny[1], naboczeń[2] (Mecostethus parapleurus) – gatunek dużego, ciepłolubnego, euroazjatyckiego owada z rodziny szarańczowatych (Acrididae)[3]. Występuje na wilgotnych łąkach południowej i zachodniej Europy oraz Azji. W Polsce bardzo rzadki[2].
Samce osiągają 17–21 mm długości ciała. Samice są większe, długości 24–30 mm[4]. Skrzydła u przedstawicieli obydwu płci sięgają końca odwłoka. Umożliwiają tym szarańczakom wykonywanie lotów na krótkich dystansach.
Samice składają do gleby pakiety jajowe w ootekach. Larwy rozwijają się wiosną. W Europie Środkowej osobniki dorosłe (magines) można obserwować od sierpnia[2].
Na terenie Polski gatunek ten nie jest chroniony. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt zaliczony został do kategorii VU (gatunki wysokiego ryzyka, narażone na wyginięcie)[2]. Za główne zagrożenie dla Mecostethus parapleurus uważana jest intensywna gospodarka człowieka.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przemysław Żurawlew, Ryszard Orzechowski, Seweryn Grobelny: Orthoptera Polski – wykaz rodzin i gatunków. 2018. [dostęp 2018-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)].
- ↑ a b c d Anna Liana: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Mecostethus parapleurus (Hagenbach, 1822)). Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2017-10-12].
- ↑ Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online. [dostęp 2010-09-09]. (ang.).
- ↑ A. Coray: Heuschrecken der Schweiz: Bestimmungsschlüssel. Neuchâtel: Centre Suisse de Cartographie de la Faune, 2001. (niem.).