Naroków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naroków
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wołowski

Gmina

Wińsko

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

56-160[2]

Tablice rejestracyjne

DWL

SIMC

0882796

Położenie na mapie gminy Wińsko
Mapa konturowa gminy Wińsko, u góry znajduje się punkt z opisem „Naroków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Naroków”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Naroków”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Naroków”
Ziemia51°30′36″N 16°37′45″E/51,510000 16,629167[1]

Narokówwieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko[3][4].

Przed 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Piskorzyna[5][3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Narothowo.[6][7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 85961
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 929 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  7. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889