Jakinf (Biczurin)
| |
| Data urodzenia |
nieokreślony typ kalendarza 29 sierpnia 1777, 27 sierpnia 1777 lub 1777 |
|---|---|
| Data śmierci |
nieokreślony typ kalendarza 11 maja 1853 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| zwierzchnik misji prawosławnej w Pekinie | |
| Okres sprawowania | |
| członek Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu i Towarzystwa Azjatyckiego w Paryżu | |
| Okres sprawowania |
od 1837 |
| Wyznanie |
prawosławie |
Nikita Jakowlewicz Biczurin (ros. Никита Яковлевич Бичурин), imię zakonne Jakinf (ros. Иакинф); ur. 28 sierpnia?/8 września 1777, zm. 11 maja?/23 maja 1853) – rosyjski mnich prawosławny, z pochodzenia Czuwasz, sinolog[1][2].
Ukończył akademię teologiczną w Kazaniu. W 1807 został wysłany do Chin jako zwierzchnik misji prawosławnej w Pekinie. Przebywał w Chinach 14 lat, w czasie których nauczył się biegle języka chińskiego, uczył się także tybetańskiego i mongolskiego. Napisał wiele prac poświęconych Chinom, Mongolii, Tybetowi i Azji Środkowej, przetłumaczył także kilka dzieł chińskich.
Po powrocie do Rosji skazany za „obojętność wobec religii” i zesłany do klasztoru na peryferiach kraju. Wobec braku wykwalifikowanych tłumaczy języka chińskiego został w 1826 ściągnięty na dwór w Petersburgu. W 1837 został członkiem Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu i Towarzystwa Azjatyckiego w Paryżu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 21-22. ISBN 83-05-13407-5.