Niszczyciele typu Zumwalt
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby |
planowane 2016 |
| Planowane okręty |
3 planowane |
| Zbudowane okręty |
dwie jednostki w budowie, jedna ukończona |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
14 000 ton |
| Długość |
183 m |
| Szerokość |
24,1 m |
| Zanurzenie |
8,4 m |
| Napęd |
78 MW (dwie turbiny gazowe Rolls-Royce MT-30 i pomocnicze silniki Diesla) |
| Prędkość |
30,3 węzły |
| Załoga |
142 oficerów i marynarzy |
| Uzbrojenie |
• 2 armaty 155 mm Advanced Gun System
• 20 wyrzutni pocisków rakietowych MK 57 systemu VLS (80 pocisków BGM-109) |
| Wyposażenie lotnicze | |
Niszczyciele typu Zumwalt - typ amerykańskich wielozadaniowych niszczycieli w trakcie budowy, w którym nacisk położono na możliwość wykonywania uderzeń na cele lądowe. W konstrukcji tych największych niszczycieli, budowanych kiedykolwiek dla US Navy, wykorzystano znaczną ilość najnowocześniejszych technologii, a także technologie kompozytowe do budowy dużej części kadłuba. Okręty tego typu mają zostać wyposażone w najnowsze rozwiązania technologiczne zarówno w zakresie uzbrojenia, jak i technik informatycznych, integracji wszystkich elementów jednostki oraz automatyzacji (total-ship computing system). Projektowane są i budowane z pełnym wachlarzem technologii stealth – minimalnego RCS oraz minimalnych sygnatur: akustycznej, w podczerwieni i magnetycznej.
Bibliografia
- Ronald O'Rourke: CRS Report for Congress: Navy DDG-1000 and DDG-51 Destroyer Programs: Background, Oversight Issues, and Options for Congress. 14 marca 2011. [dostęp 2011-07-26]. (ang.).