Nothofagus fusca

*Nothofagus fusca*
	; Pokrój drzewa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bukowce
Rodzina	bukanowate
Rodzaj	bukan
Gatunek	Nothofagus fusca
	Nazwa systematyczna
	Nothofagus fusca (Hook.f.) Oerst.; Skr. Vidensk.-Selsk. Christiana, Math.-Naturvidensk. Kl. 5(9): 355 1873
Synonimy
	Fagus fusca Hook.f.; Nothofagus fusca var. fusca;
	Fagus fusca Hook.f.; Nothofagus fusca var. fusca;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nothofagus fusca (Hook.f.) Oerst. – gatunek rośliny z rodziny bukanowatych (Nothofagaceae). Występuje naturalnie w Nowej Zelandii^[5], na południe od 37. równoleżnika^[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Częściowo zimozielone drzewo dorastające do 25–40 m wysokości. Pień wyposażony jest w korzenie podporowe^[5]. Korona drzewa jest wąsko kopulasta. Kora ma szarą barwę, jest gładka, łuszcząca się u dojrzałych osobników^[7].
Liście: Blaszka liściowa jest cienka, matowa i ma kształt od owalnego do trójkątnego. Mierzy 2,5–3,5 cm długości oraz 1,5–2 cm szerokości, jest ostro ząbkowana na brzegu, ma nasadę od klinowej do uciętej i ostry wierzchołek. Liście przebarwiają się na kolor od żółtego o czerwonego w ciągu całego roku. Ogonek liściowy jest nagi i ma 4 mm długości^[5]^[7].
Owoce: Orzechy osadzone po 3 w kupulach. Kupule powstają ze zrośnięcia czterech liści przykwiatowych^[5].
Gatunki podobne: Roślina jest podobna do bukana chilijskiego (N. antarctica), który jednak ma blaszką liściową podwójnie tępo ząbkowaną na brzegu^[7].

Rośnie w lasach zrzucających liście. Występuje na wysokości do 1000 m n.p.m.^[5]

W obrębie tego gatunku wyróżniono jedną odmianę^[3]:

Nothofagus fusca var. colensoi (Hook.f.) Cheeseman – dorasta do 30 m wysokości. Liście są owalne, o klinowej nasadzie i ściętym wierzchołku. Ogonek liściowy mierzy 1–2 mm długości. Kwiaty są jednopłciowe. Kwiaty męskie są pojedyncze, mają czerwoną lub pomarańczową barwę i mierzą 5 mm średnicy, natomiast kwiaty żeńskie są zebrane po 3 w kwiatostany. Orzechy mają brązowo czerwonawą barwę. Występuje na wysokości do 900 m n.p.m.^[8]

Drewno tego gatunku jest wykorzystywane do produkcji podłkadów kolejowych^[9].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-03-17] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Nothofagus fusca (Hook.f.) Oerst.. The Plant List. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
↑ Nothofagus fusca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Nothofagus fusca. Plantes & botanique. [dostęp 2017-03-17]. (fr.).
↑ T. Russell, C. Cutler & M. Walters: Ilustrowana encyklopedia – Drzewa Świata. Kraków: Universitas, 2008, s. 149. ISBN 97883-242-0842-5. (pol.).
↑ ^a ^b ^c O. Johnson, D. More: Przewodnik Collinsa. Drzewa. 1600 gatunków i odmian drzew rosnących w Europie. Multico Oficyna Wydawnicza, 2009, s. 202. ISBN 978-83-7073-643-9. (pol.).
↑ Nothofagus truncata. Plantes & botanique. [dostęp 2017-03-17]. (fr.).
↑ D.J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 492. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).