Nowy Dom Polski w Jerozolimie
31°47′06″N 35°13′32″E/31,785000 35,225556 Nowy Dom Polski w Jerozolimie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Prowincja |
prowincja poznańska |
| Typ zakonu |
żeński |
| Obiekty sakralne | |
| kaplica zakonna |
kaplica elżbietanek |
| Materiał budowlany |
kamień |
| Data budowy |
1934–1941 |
Położenie na mapie Jerozolimy  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°47′06″N 35°13′32″E/31,785000 35,225556
| |
| Strona internetowa | |
Nowy Dom Polski w Jerozolimie – klasztor polskich elżbietanek położony w dzielnicy Me’a Sze’arim, dom pielgrzyma.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Siostry Elżbietanki z prowincji poznańskiej przybyły do Jerozolimy w 1931 r. na apel kardynała Augusta Hlonda w celu zapewnienia sprawnej opieki nad pielgrzymami licznie przybywającymi do Domu Polskiego (obecnie zwanego Starym), który z inicjatywy ks. Marcina Pińciurka powstał na początku XX w. w obrębie Starego Miasta. W latach 30. XX w. Stary Dom Polski nie był już w stanie przyjmować wszystkich chętnych pielgrzymów. W 1934 r. siostry, z inicjatywy S. Innocenty Gierszewicz, nabyły niewielki teren na północ od Bramy Damasceńskiej (poza murami Starego Miasta). Ze względu na skromne fundusze budowa trwała wiele lat. Wielką zasługę w ukończeniu Nowego Domu Polskiego mieli polscy żołnierze stacjonujący w Jerozolimie podczas II wojny światowej, w szczególności z Brygady Strzelców Karpackich pod dowództwem gen. Stanisława Kopańskiego oraz biskup polowy Józef Gawlina. Nowy Dom Polski został oddany do użytku i poświęcony 21 grudnia 1941 r.[1]
Na skutek toczącej się wojny żydowsko-arabskiej, 1 czerwca 1948 r. siostry pod eskortą wojska musiały opuścić dom[2], by móc powrócić do niego po dwóch latach. W tym czasie dom został zupełnie zdewastowany. W latach 50. XX w. ze względu na sytuację polityczną Nowy Dom Polski został na wiele lat odcięty od części miejsc pielgrzymkowych granicą państwową. Swoją funkcję domu pielgrzyma odzyskał w 1967 r. po zniesieniu granicy izraelsko-jordańskiej dzielącej Jerozolimę[3].
Dom pielgrzyma[edytuj | edytuj kod]
Dom dysponuje kilkudziesięcioma miejscami noclegowymi w pokojach jedno- dwu- i wieloosobowych z łazienkami. Przyjmowane są zarówno grupy pielgrzymkowe jak i pielgrzymi indywidualni. Do ich dyspozycji jest kaplica, sala rekreacyjna, zacieniony taras na dachu oraz jadalnia, gdzie serwowane są śniadania i obiado-kolacje[4].
-
30 czerwca 1944 roku -
Jedno z wnętrz między 1940 a 1946 rokiem -
Siostra i żołnierze między 1940 a 1946 rokiem -
Msza w kaplicy między 1940 a 1946 rokiem
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Elżbietanki, Ziemia Święta
- ↑ Biblistów Polskich Stowarzyszenie, Statut Stowarzyszenia Biblistów Polskich, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 55 (1), 2002, s. 67, DOI: 10.21906/rbl.1728, ISSN 2391-8497 [dostęp 2021-12-16].
- ↑ „Domy Polskie w Jerozolimie” - ulotka informacyjna
- ↑ Elżbietanki - Jerozolima