OFDMA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

OFDMA (ang. Orthogonal frequency-division multiple access, czyli wielodostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości) – rodzaj modulacji i podziału kanału przesyłowego, który umożliwia jednoczesny dostęp dla wielu użytkowników (urządzeń).

Podział kanału odbywa się podobnie jak w modulacji z ortogonalnym podziałem częstotliwości – poprzez podzielenie pasma częstotliwości na podnośne, które są do siebie ortogonalne, co umożliwia lepsze wykorzystanie pasma w porównaniu do klasycznej modulacji częstotliwości. Wielodostęp uzyskuje się w OFDMA poprzez przypisanie podzbiorów podnośnych do poszczególnych urządzeń[1]. Dzięki temu kanał nie powinien być blokowany w całości przez jednego użytkownika (urządzenie). Ma to umożliwić obsługę wielu urządzeń o różnorodnym zapotrzebowaniu na dane[2].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

OFDMA jest używany w:

Podnośne OFDMA

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jyrki T.J. Penttinen, 5G explained : security and deployment of advanced mobile communications, Hoboken, NJ, USA 2019, ISBN 978-1-119-27570-1, OCLC 1060182311 [dostęp 2021-11-22].
  2. a b Peter Thornycroft, Why is OFDMA a Magical Feature in the 802.11ax Standard? [online], Network World, 18 października 2018 [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  3. Ramjee Prasad, Fernando J. Velez, OFDMA WiMAX Physical Layer, Ramjee Prasad, Fernando J. Velez (red.), Dordrecht: Springer Netherlands, 2010, s. 63–135, DOI10.1007/978-90-481-8752-2_2, ISBN 978-90-481-8752-2 [dostęp 2021-02-20] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]