Obiekty Twierdzy Modlin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Osobny artykuł: Twierdza Modlin.
Schemat umocnień Twierdzy Modlin po ostatniej rozbudowie - rok 1915.

Cytadela – twierdza wzniesiona etapami pomiędzy rokiem 1806 a 1883, z niewielkimi późniejszymi zmianami, stanowiąca po 1883 roku jądro - cytadelę fortowej Twierdzy Modlin. Zrąb twierdzy wystawionej z rozkazu Napoleona I w latach 1806-1813 został przebudowany i uzupełniony w latach 1832-1841. Cytadela była modernizowana w latach 1860-70, 1894-1900, 1912-1914, przy czym ostatnie daty dotyczą głównie budowy obiektów zaplecza (koszar, magazynów) i prochowni. Na Cytadelę składają się:

  • Cytadela (część główna) – położona na prawym brzegu Narwi i Wisły w dzielnicy Modlin-Twierdza Nowego Dworu Mazowieckiego. XIX-wieczna twierdza składająca się z koszar obronnych, wewnętrznego pierścienia bastionowego i zewnętrznego mieszanego: poligonalno-bastionowego-kleszczowego; liczne budowle zaplecza (budynki koszarowe, prochownie). Wznoszona kolejnymi etapami. Obecnie częściowo w rękach prywatnych, częściowo teren wojskowy, niektóre obiekty opuszczone.
  • Przedmoście kazuńskie – położone na lewym brzegu Wisły. Ceglano-ziemne dzieło koronowe. Teren wojskowy.
  • Przedmoście nowodworskie – położone u zbiegu Wisły i Narwi. Umocnienie ziemne wraz z ceglaną tzw. Działobitnią "Świętego Michała" oraz Fort "Nad Wisłą" wzniesiony 1883-1888. Istnieją relikty umocnień. Ponadto w tej części twierdzy znajdują się ruiny głównego spichlerza twierdzy.

Wewnętrzny pierścień fortów – wzniesiony w ramach rozbudowy twierdzy w latach 1883-1888. Forty ceglano-ziemne, dwuczołowe, według wzorca F1879. Modernizowane w latach 1894-1900 i 1912-1914.

Zewnętrzny pierścień fortów - wzniesiony w okresie ostatniej rozbudowy twierdzy przez Rosję w latach 1912-1914, umocnienia uzupełniane i wykańczane do roku 1915. Forty wznoszone według wzorców F1909 i F1910, grupy fortowe GF-1908/12, dzieła pośrednie wzorowane na różnych dziełach niemieckich i francuskich z wykorzystaniem myśli rosyjskiej.

Ponadto wzniesiono liczne prochownie (magazyny amunicyjne), sytuowane pojedynczo bądź w zespołach na zapolach fortów. Wiele odcinków dróg w rejonie twierdzy to dawne drogi forteczne; liczne spośród nich zachowały brukowaną nawierzchnię.

Na terenie Twierdzy znajdują się polskie schrony bojowe: eksperymentalne z początku lat trzydziestych i polowe umocnienia z 1939 roku.

Źródła