Odwodnienie izotoniczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odwodnienie izotonicznezaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z prawidłową molalnością płynów ustrojowych, czyli ich izotonią.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Odwodnienie izotoniczne doprowadza do niedoboru krążących płynów ustrojowych (oligowolemia), a w przypadkach znacznego ich niedoboru może doprowadzić do rozwoju wstrząsu hipowolemicznego. W zależności od stopnia odwodnienia mogą pojawić się:

Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]

W przypadku wystąpienia powyższych objawów, jeśli towarzyszą im charakterystyczne dane w wywiadzie lekarskim, takie jak biegunka, wymioty, utrata krwi, rozpoznaje się obecność odwodnienia izotonicznego. Laboratoryjnym potwierdzeniem jest stwierdzenie podwyższenia stężenia kreatyniny przy zwykle prawidłowym jonogramie.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie polega na suplementacji utraconego płynu aż do momentu ustąpienia objawów, osiągnięcia prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego lub ośrodkowego ciśnienia żylnego (10–12 cm H2O).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]