Ogród Botaniczny Chmielnickiego Uniwersytetu Narodowego
49°24′27″N 26°57′42″E/49,407500 26,961667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ulica Instytucka 11, |
| Powierzchnia |
całkowita 4,8 ha, ochronna 2,21 ha |
| Data założenia |
2003 |
| Projektant |
Wołodymyr Kuczeriawy |
Położenie na mapie miasta Chmielnicki  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |
| 49°24′27″N 26°57′42″E/49,407500 26,961667
| |
Ogród Botaniczny Chmielnickiego Uniwersytetu Narodowego (ukr. Ботанічний сад Хмельницького національного університету) jest pomnikiem przyrody w mieście Chmielnicki. Na jego terytorium rosną kwiaty ozdobne, drzewa i krzewy, wykorzystywane do celów naukowych i edukacyjnych[1]. Ogród Botaniczny Chmielnickiego Uniwersytetu Narodowego jest ogrodem botanicznym o znaczeniu miejscowym. Zgodnie z rozporządzeniem Chmielnickiej Rady Obwodowej z dnia 11 listopada 2009 r. nr 20-24/2009 2,21 ha jego terytorium jest chronione prawem[2]; powierzchnia całkowita wynosi 4,8 ha[3].
Dyrektorem ogrodu botanicznego jest kandydat nauk biologicznych, docent katedry ekologii Ludmyła Kazimirowa (ukr. Людмила Казімірова)[4].
Założenie ogrodu[edytuj | edytuj kod]
W Programie Rozwoju Technologicznego Uniwersytetu Podola (dawna nazwa Chmielnickiego Uniwersytetu Narodowego) na lata 2002-2006 było zaplanowane utworzenie ogrodu botanicznego[3]. W roku 2002 zostały rozwiązane kwestie prawne dotyczące ziem uniwersytetu. Wcześniej część ziemi była zawłaszczona. Przed utworzeniem ogrodu trzeba było zlikwidować nielegalne warzywniki, garaże i place targowe. Powstanie ogrodu botanicznego na terenach Chmielnickiego Uniwersytetu Narodowego wsparł ówczesny prezydent Chmielnickiego Mykoła Prystupa, który zafundował ten projekt z funduszy Rady Miejskiej. Projekt ogrodu został opracowany przez chmielnicki oddział zakładu Lwiwdiprowodgosp (ukr. Львівдіпроводгосп). Prace nad zazielenieniem rozpoczęły się jesienią 2002 roku, kiedy obok 4. gmachu uniwersytetu zostały założone klomby i wysadzone nowe gatunki roślin[3].
W roku 2003 zostały przeprowadzone główne prace budowlane i agrotechniczne: wyczyszczono klastery wodne, zamontowano system nawadniania, wybudowano ścieżki, zainstalowano ogrodzenie metalowe o długości 1407 metrów. Do realizacji projektu dostarczono 80 m³ kamieni i ponad 2 tysiące m³ gruntu.
O założeniu ogrodu ogłoszono 30 października 2003 roku. Wtedy zostały wysadzone pierwsze rośliny kolekcji: leszczyna turecka, magnolia japońska, metasekwoja chińska, świerk kłujący, które zostały podarowane chmielniczanom przez Narodowy Ogród Botaniczny Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, park Zofiówka w Humaniu, ogród botaniczny Narodowego Uniwersytetu Leśnictwa Ukrainy i ogród botaniczny Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franki[5].
Wiosną 2004 roku przez rektora uniwersytetu Mykołę Skybę zostały zatwierdzone koncepcja ogrodu botanicznego i jego personel[3]. Ogród został jedną z jednostek strukturalnych uniwersytetu[6], jego głównym zadaniem jest zachowanie i uzupełnianie kolekcji botanicznych. Można w nim przeprowadzać prace edukacyjne i naukowe.
Autorem projektu, według którego zaczęto zakładanie ogrodu, jest Wołodymyr Kuczeriawy, kierownik Katedry Architektury krajobrazu i ekologii miasta Narodowego Uniwersytetu Leśnictwa Ukrainy[7]. Część prac, które mają wpływ na funkcjonowanie ogrodu botanicznego, należy do służb porządkowych i służb ochrony uniwersytetu[5]. Studenci trybu stacjonarnego pomagają hodować rośliny na ekspozycjach[8]. Oprócz tego, studenci-ekolodzy mają w ogrodzie botanicznym krajobrazowo-ekologiczną i ogólnoekologiczną praktykę[9].
Kolekcje roślin[edytuj | edytuj kod]
Ogólna liczba roślin, które rosną na terytorium ogrodu botanicznego, wynosi około 20 tysięcy egzemplarzy[5], w tym ponad 7 tysięcy wieloletnich roślin ozdobnych i ponad 1400 drzew i krzewów (iglastych i liściastych)[8].
W momencie założenia ogrodu uniwersytet nie miał żadnej botanicznej kolekcji, dlatego gromadzenie roślin trzeba było rozpocząć od zera[3]. Terytorium ogrodu zostało podzielone na kilka sektorów: drzewoznawstwa ozdobnego, alpinarium, roślin kwiatowych, traw i monitoringu szaty roślinnej Wołynia i Podola, introdukcji drzew i architektury krajobrazu[3][5].
Wiosną 2012 roku kolekcja roślin ogrodu liczyła 812 taksonów; wśród nich są 32 gatunki wchodzące do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Літопис університету // Хмельницький національний університет
- ↑ Рішення двадцять четвертої сесії Хмельницької обласної ради від 18 листопада 2009 року № 20-24/2009. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ a b c d e f За ред. Л. П. Казімірової: Ботанічний сад Хмельницького національного університету. Кам'янець-Подільський: Мошинський В. С., 2009, s. 68. (ukr.).
- ↑ Укладачі: Мельник В.О., Баваровська О.О.: Лауреати обласних премій Хмельниччини (2005–2013 рр.). Біобібліографічний покажчик. Wyd. 2. Хмельницький: Управління культури, національностей та релігій Хмельницької обласної державної адміністрації; Хмельницька обласна універсальна наукова бібліотека імені Миколи Островського, 2013, s. 51-52. [dostęp 2015-07-15]. (ukr.).
- ↑ a b c d Казімірова Л.П.: Ботанічний сад університету. за заг. ред. М. Є. Скиби, С. Г. Костогриза. Хмельницький: Хмельницький національний університет, 2012, s. 95-103. [dostęp 2015-07-15]. (ukr.).
- ↑ Відділи та підрозділи // Хмельницький національний університет
- ↑ a b Казімірова Л.П.: Каталог рослин Хмельницького національного університету. Кам'янець-Подільський: Хмельницький національний університет, 2009, s. 124, seria: «Terra in-cognita»: Хмельниччина. (ukr.).
- ↑ a b Ботанічний сад – гордість Хмельницького національного університету // Газета «Всім»
- ↑ Ботанічний сад Хмельницького національного університету на сайті Ботанічного саду ПНПУ імені Короленка