Magnolia japońska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magnolia japońska
Ilustracja
Kwiat magnolii japońskiej Magnolia kobus var. borealis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

magnoliowate

Rodzaj

magnolia

Gatunek

magnolia japońska

Nazwa systematyczna
Magnolia kobus DC.
Syst. nat. 1:456. 1817
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych
Pokrój
Owoce

Magnolia japońska (Magnolia kobus DC.) – gatunek drzew lub krzewów, należący do rodziny magnoliowatych. Pochodzi z Korei i Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych. Jest też wykorzystywana jako podkładka dla innych gatunków magnolii.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewo lub krzew. Jest największą z magnolii uprawianych w przydomowych ogródkach, osiąga wysokość do 10 metrów. Ma piramidalną koronę, nisko rozgałęziającą się nad ziemią. Pędy cienkie i nagie, pachnące żywicą. Pojedyncze duże pąki, jedwabiście owłosione, osadzone na końcach gałązek. U starszych drzew gałęzie pokładają się na ziemi i ukorzeniają.
Liście
Pojedyncze, duże (5-15 cm), odwrotnie jajowate i nieowłosione, błyszczące. Sproszkowane liście magnolii japońskiej są używane na Dalekim Wschodzie do przyprawiania ryżu.[4]
Kwiaty
Są główną ozdobą magnolii. Duże, szeroko otwarte kwiaty o 6 płatkach, mają biały kolor i lekko pachną. Rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Ten gatunek magnolii zakwita dopiero po kilkunastu latach od posadzenia. Starsze magnolie kwitną bardzo obficie. Jej kwiaty są mniej dekoracyjne, niż kwiaty magnolii pośredniej i magnolii gwiaździstej.
Owoc
Mieszek zawierający bardzo dekoracyjne nasiona z czerwoną osnówką. Roślina może być rozmnażana przez nasiona.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się dwie odmiany:[potrzebny przypis]

  • var. kobus
  • var. borealis Sarg.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

  • Wymagania. Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych, lub półcienistych.
  • Sposób uprawy: sadzi się je w dole wypełnionym przygotowaną wcześniej żyzną ziemią zmieszaną z obornikiem lub torfem. Po zasadzeniu roślinę podlewa się, a glebę wokół ściółkuje korą lub torfem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-31] (ang.).
  3. Magnolia kobus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Magnolia (Magnolia) ang. Magnolia [online], drzewa.nk4.netmark.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).