Olszewnik (roślina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olszewnik
Ilustracja
Olszewnik kminkolistny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

olszewnik

Nazwa systematyczna
Selinum (L.) L.
Sp. Pl. ed. 2. 1. 350. 1753
Typ nomenklatoryczny

S. carvifolia (Linnaeus) Linnaeus[3]

Synonimy
  • Allinum Neck.
  • Anthosciadium Fenzl ex Endl.
  • Carvi Bernhardi
  • Carvifolia Villars
  • Epikeros Raf.
  • Macrosciadium V.N.Tikhom. & Lavrova
  • Micrangelia Fourr.
  • Mylinum Gaudin[4]
  • Thysselinum Adanson[3]

Olszewnik (Selinum L.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 11 gatunków[4]. Występują one w Europie, w północno-zachodniej Azji (Kazachstan i zachodnia Syberia) oraz w zachodnich Himalajach i w południowych Chinach[4][5]. Do polskiej flory należy jeden gatunek – olszewnik kminkolistny (S. carvifolium)[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Byliny o tęgim korzeniu palowym[7], krótkim i rozgałęzionym kłączu[8] i wyprostowanej łodydze, u nasady zwykle z włóknisto postrzępionymi pochwami starych liści[7].
Liście
Dolne ogonkowe, podwójnie lub potrójnie pierzastozłożone, czasem podwójnie trójlistkowe. Coraz wyższe liście mają coraz krótsze ogonki, górne siedzą na rozdętych pochwach. Wraz z wysokością, na jakiej wyrastają liście, ich blaszka także jest coraz bardziej zredukowana[7].
Kwiaty
Zebrane w baldachy złożone, składające się z wielu baldaszków[8][7]. Pokryw brak lub są obecne, zwykle nieliczne[8], czasem wcinane na wierzchołku lub pierzasto złożone[7]. Pokrywki są liczne[8], podobne do pokryw[7]. Kielich ma ząbki silnie zredukowane[8] lub wyraźnie widoczne i wówczas równowąsko-lancetowate, nierówne[7]. Płatki korony są białe lub zaróżowione, jajowate lub odwrotnie sercowate, na szczycie wycięte i tu z niewielką łatką[8][7]. Stylopodium stożkowate, na szczycie z szyjkami słupka dwa razy od niego dłuższymi, odgiętymi po przekwitnieniu[7]
Owoce
Rozłupki podługowato-jajowate, jajowate lub zaokrąglone, od strony odosiowej spłaszczone, nagie, z 5 żebrami oskrzydlonymi, przy czym skrzydełka żeber brzeżnych szersze i wyższe od grzbietowych. Smugi pojedyncze w bruzdach, ale po 2–4 w stopie[8][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj należący do podrodziny Apioideae Seemann, rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.) z rzędu selerowców (Apiales Lindl.)[2]. Relacje i kryteria podziału między tym rodzajem i kilkoma innymi (m.in. selernicą Cnidium, lubiśnikiem Ligusticum i Kadenia) są niejasne[7].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2021-07-03].
  4. a b c d Selinum L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-07-03].
  5. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 846, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 164, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. a b c d e f g h i j k Pu Fading, Mark F. Watson: Selinum Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2023-02-13].
  8. a b c d e f g Marian Koczwara, Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom IX, Władysław Szafer, Bogumił Pawłowski (red.), Kraków: Polska Akademia Nauk, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 91.