Optowa
.jpg)
Optowa (ukr. Оптова) – była kolonia i majątek (folwark) w gminie Bielska Wola powiatu sarneńskiego województwa wołyńskiego II Rzeczypospolitej[1]. Poczta właściwa dla Optowej znajdowała się w Maniewiczach[1]. Optowa przynależała do Parafii Przemienienia Pańskiego w Maniewiczach.
W XIX w. chutor w gminie Bielska Wola powiatu łuckiego guberni wołyńskiej (90 mieszkańców w 14 domach)[2].
9 grudnia 1915 roku 4 pułk piechoty Legionów Polskich zajął pozycje pod Optową i przystąpił do ich rozbudowy[3]. Placówki, a za nimi okopy I linii biegły na zachód i południowy zachód od Optowej[4]. Przez przeszło sześć miesięcy pułk prowadził walki pozycyjne i potyczki patroli. Czas wolny od służby na ubezpieczeniach i pracy nad ciągłym ulepszeniem technicznym odcinka wykorzystano na podniesienie poziomu wyszkolenia żołnierzy oraz pracę kulturalno-światową[3]. Między innymi powołano szkoły (podoficerską, rekrucką, zwiadowców i sanitarną) oraz biblioteki batalionowe i kompanijne, a także chór pułkowy[3]. 29 maja 1916 roku pod Optową po raz pierwszy uroczyście obchodzono rocznicę powstania pułku[5].
Odcinek zajmowany przez 4 pp i III batalion 6 pułku piechoty stał się polem bitwy pod Kostiuchnówką, stoczonej w dniach 4–6 lipca 1916 przez Legiony Polskie z rosyjskim 46 Korpusem Armijnym[6]. Odcinek broniony przez 4 pp i III/6 pp atakowały cztery pułki rosyjskiej 100 Dywizji Piechoty[7].
Latem 1943 roku większość mieszkańców Optowej schroniła się w lasach korzystając z ochrony oddziału partyzanckiego Józefa Sobiesiaka. Osada całkowicie spalona przez oddziały UPA, jedna sześcioosobowa rodzina została zamordowana (ocalało ciężko ranne dziecko)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Podział gmin wiejskich województwa wołyńskiego na gromady. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. 1, s. 76, 1936-01-04. Łuck..
- ↑ Optowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 413.
- ↑ a b c Lewicki 1929 ↓, s. 12.
- ↑ Encyklopedia Wojskowa 1934 ↓, s. 536–537, szkic „Ugrupowanie obronne i rozbudowa pozycji w dniu 4 VII 1916”.
- ↑ Lewicki 1929 ↓, s. 14.
- ↑ Encyklopedia Wojskowa 1934 ↓, s. 536–538.
- ↑ Lewicki 1929 ↓, s. 14–15.
- ↑ Optowa. Strony o Wołyniu. [dostęp 2023-07-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Lewicki: Zarys historji wojennej 4-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. IV: Karabin – Lehmann. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1934.