Orzeł Biały (przedsiębiorstwo)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orzeł Biały
Ilustracja
Siedziba spółki w 2017 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Piekary Śląskie[1]

Adres

ul. Harcerska 23

Data założenia

18 grudnia 1991 roku (przekształcenie Zakładów Górniczo-Hutniczych Orzeł Biały)

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

Michael Rohde Pedersen[2]

Dyrektor

Michael Rohde Pedersen[2][3]

Przewodniczący rady nadzorczej

Leszek Waliszewski[4]

Udziałowcy

NEF Battery Holdings S.a.r.l. (60,55%)[5][3], OFE PZU „Złota Jesień” [PTE PZU SA] (11,20%)[3][5][6]

Nr KRS

0000099792

Zatrudnienie

238 (2016)[7]

Giełda

Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie[2]

ISIN

PLORZBL00013

Symbol akcji

OBL[7]

Dane finansowe
Przychody

114,9 mln PLN (I kwartał 2016)[8]

Wynik operacyjny

16 458 000 PLN (2017)[9]

Wynik netto

1 665 000 PLN (2017)[9]

Aktywa

380 739 000 PLN (2016)[10]

Kapitał własny

238 739 000 PLN (2016)[10]

Kapitał zakładowy

7 159 779,07 PLN[2]

Położenie na mapie Piekar Śląskich
Mapa konturowa Piekar Śląskich, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „budynek dyrekcji”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „budynek dyrekcji”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „budynek dyrekcji”
Ziemia50°20′23,4″N 18°58′10,2″E/50,339833 18,969500
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Orzeł Biały (do 1999 roku Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały[11]) – przedsiębiorstwo prywatne, spółka akcyjna (początkowo polska jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, ustanowiona 18 grudnia 1991 roku), zajmująca się głównie recyklingiem zużytych akumulatorów ołowiowych[12][13], wytwarzaniem i sprzedażą ołowiu rafinowanego i produktów pochodnych[14], z siedzibą w Piekarach Śląskich; jednostka dominująca w Grupie Kapitałowej Orzeł Biały SA[15][16].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zakład główny w Piekarach Śląskich (2018)

Firma powstała w oparciu o wcześniejsze Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały, które zajmowały się górnictwem i hutnictwem rud cynku i ołowiu[17][12]. 18 grudnia 1991 sporządzono akt notarialny, wskutek którego Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały zostały przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa[18][19][11].

W 1999 roku zmieniono nazwę Zakładów na Orzeł Biały SA[11].

Ze spółki wydzielono 1 grudnia 1999 Centrum Laboratoryjno Produkcyjne Labor Orzeł Biały sp. z. o.o.[16][20] z siedzibą w Bytomiu, które zajmuje się produkcją jednorazowych półmasek filtrujących do ochrony dróg oddechowych[21], świadczyło również usługi analiz chemicznych i prowadziło badania środowiska pracy[22]. W 2002 roku otwarto rafinerię ołowiu[11][12], wcześniej produkowano wyłącznie ołów surowy[22]. W 2003 Polskie Przedsiębiorstwo Ekologiczne nabyło pakiet większościowy akcji spółki[23]. W 2007 roku zakończono proces prywatyzacji pośredniej, poprzez zbycie 25,57% akcji spółki na rzecz Polskiego Przedsiębiorstwa Ekologicznego SA w styczniu tegoż roku[24][25]. Polskie Przedsiębiorstwo Ekologiczne wprowadziło spółkę na giełdę w 2007 roku[12]. Była to wówczas pierwsza firma zajmująca się w Polsce recyklingiem zużytych akumulatorów ołowiowych[12] (w 2017 roku konkurentem firmy było przedsiębiorstwo Baterpol[26] z pobliskich Świętochłowic[27] i ZAP Sznajder[28]). Przedsiębiorstwo zostało następnie sprzedane firmie Desislava Investments (obecnie NEF Battery Holdigs) z siedzibą w Luksemburgu, który jest kontrolowany przez AIG Capital Partners Inc.[12]

Profil działalności[edytuj | edytuj kod]

Spółka zajmuje się odzyskiem surowców z materiałów segregowanych, np. zużytych akumulatorów (recykling akumulatorów w Orle Białym rozpoczęto w 1981 roku[29]), produkuje z nich w wydziale hutniczym[12] metaliczny ołów, stopy ołowiowoantymonowe i ołowiowowapniowe[14], cynk i cynę, oraz sprzedaje hurtowo te wyroby oraz rudy metali[15]. Przetwarzaniu podlegają także elektrolity, do czego służy instalacja do ich regeneracji[30] i ewentualnej neutralizacji[29].

Technologia[edytuj | edytuj kod]

Główny proces technologiczny składa się z następujących etapów:

  • kruszenie złomu akumulatorowego w tzw. breakerze, w wydziale przerobu złomu akumulatorowego[31]
  • przetop surowców w wydziale hutniczym[31]
  • rafinacja ołowiu surowego w wydziale rafinerii[31]
  • gospodarka odpadami[31]

Podmioty zależne i pokrewne[edytuj | edytuj kod]

Podmioty związane z działalnością spółki, zależne pośrednio i bezpośrednio od niej i stowarzyszone[15] w Grupie Kapitałowej Orzeł Biały[32] to (stan na 31 grudnia 2013):

  • Ekobat Orzeł Biały sp. z o.o.[32], w grupie od 2002 roku, połączona ze spółką 30 grudnia 2016 roku[33], zajmowała się recyklingiem tworzyw sztucznych, głównie polipropylenu z akumulatorów[34], jak i produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych[35][22]
  • Park Przemysłowo Technologiczny Ekopark sp. z o.o.[22][32], zajmuje się restrukturyzacją lokalnego przemysłu i pozyskiwaniem inwestorów, w grupie od 2007 roku[36][22]
  • Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Med-Orzeł sp. z o.o.[32] kontroluje stan zdrowia pracowników, zajmuje się profilaktyką chorób zawodowych[22], w grupie od 2006 roku[37]
  • Pumech-Orzeł sp. z o.o.[32], wykonuje usługi serwisowe i remonty urządzeń dla spółki[35], założona w 2001 roku[23][38]
    • Centralna Pompownia Bolko sp. z o.o.[32] (zob. szyb Bolko), założona w czerwcu 1988 roku[18] w grupie od 2003 roku, spółka powołana 19 maja tegoż roku na bazie Pumechu[23], prowadzi odwadnianie Niecki Bytomskiej z wyrobisk zlikwidowanych kopalń rud cynku i ołowiu[39] w celu zapobieżenia zalaniu niżej położonych wyrobisk czynnych kopalń węgla kamiennego[35], finansowana z budżetu państwa[22]
  • Orzeł Surowce sp. z o.o.[32], zajmuje się sprzedażą i skupem zużytych akumulatorów, dostarcza materiały dla spółki, w grupie od sierpnia 2009 roku[22][36]
  • Centrum Recyklingu Akumulatorów sp. z o.o.[32] z siedzibą w Warszawie, skupuje i odbiera zużyte baterie i akumulatory[40], w grupie od 2012 roku[36]
  • Speedmar sp. z o.o.[32], zajmuje się transportem i pozyskiwaniem złomu akumulatorowego, w grupie od 2012 roku[36]
  • IP Lead sp. z o.o.[32], w grupie od kwietnia 2013 roku[41]
  • IP Lead sp. z o.o. S. K. A.[32], zajmuje się promocją i zarządzaniem znakami towarowymi spółki, w grupie od kwietnia 2013 roku[41]
    • Heliodor sp. z o.o.[32] (100% udziałów IP Lead sp. z o.o. S. K. A.) zajmuje się również promocją i realizacją działań zarządzania marką i znakami towarowymi, w grupie od czerwca 2013 roku[41]

Ponadto grupa posiadała mniejszościowe udziały (stan na 31 grudnia 2013) w następujących przedsiębiorstwach:

  • Eko-Kompozyty sp. z o.o. – zajmuje się wdrażaniem nowoczesnych technologii recyklingowych, w grupie od 2011 roku[41]
  • Trianna Investment sp. z o.o. – pozyskuje zużyte akumularory z rynku krajowego[36]
  • Eko Recykling Group sp. z o.o. – skupuje zużyte akumulatory[42]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kontakt. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
  2. ↑ a b c d Władze spółki. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
  3. ↑ a b c Raport 2014 ↓, s. 3.
  4. ↑ Władze spółki. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
  5. ↑ a b S. Raport 2014 ↓, s. 21.
  6. ↑ Struktura akcjonariatu. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
  7. ↑ a b Podstawowe informacje – ORZBIALY. Bankier.pl. [dostęp 2017-12-11].
  8. ↑ PIM: Orzeł Biały – niższe przychody, wyższe zyski. wnp.pl, 2016-05-10. [dostęp 2017-12-11].
  9. ↑ a b Orzeł Biały S.A. – Wyniki finansowe. StrefaInwestorow.pl. [dostęp 2017-12-12].
  10. ↑ a b Dane finansowe. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-12].
  11. ↑ a b c d Prospekt... 2007 ↓.
  12. ↑ a b c d e f g Agnosiewicz 2013 ↓.
  13. ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 4.
  14. ↑ a b BOŚ 2011 ↓, s. 12.
  15. ↑ a b c Raport 2014 ↓, s. 2.
  16. ↑ a b BOŚ 2011 ↓, s. 9.
  17. ↑ NIK 2015 ↓, s. 6.
  18. ↑ a b NIK 2015 ↓, s. 3.
  19. ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 8.
  20. ↑ Raport 2014 ↓, s. 14.
  21. ↑ O firmie. Centrum Laboratoryjno-Produkcyjne Labor Orzeł Biały Sp. z o.o. [dostęp 2017-12-12].
  22. ↑ a b c d e f g h BOŚ 2011 ↓, s. 10.
  23. ↑ a b c NIK 2015 ↓, s. 4.
  24. ↑ Przekształcenia własnościowe przedsiębiorstw państwowych – stan na dzień 31 stycznia 2007 roku. Ministerstwo Skarbu Państwa, 2007-04-06. [dostęp 2017-12-12].
  25. ↑ MSP sprzedało dwie ‘resztówki’ po ok. 25% akcji za 19,5 mln zł. Puls Biznesu, 2007-01-19. [dostęp 2017-12-12].
  26. ↑ Wojciech Pysiewicz: Baterpol i ZGH Orzeł Biały walczą o rynek. Puls Biznesu, 1999-02-11. [dostęp 2017-12-12].
  27. ↑ Baterie. Segregacja czy degradacja?. Dolnośląska Fundacja Ekorozwoju, 2006, s. 30.
  28. ↑ Katarzyna Kapczyńska: Jedna czwarta rynku zużytych baterii to szara strefa. Szykowana zmiana prawa może ją… wzmocnić. Puls Biznesu, 2012-12-03. [dostęp 2017-12-12].
  29. ↑ a b Chmielarz i inni 2007 ↓, s. 38.
  30. ↑ Sławomir Juściński, Wiesław Piekarski. Recykling jako wyznacznik postępu techniczno – ekonomicznego w technice rolniczej.. „Inżynieria Rolnicza”, s. 138, 2006. 
  31. ↑ a b c d BOŚ 2011 ↓, s. 13.
  32. ↑ a b c d e f g h i j k l Raport 2014 ↓, s. 4.
  33. ↑ Rejestracja w KRS połączenia Emitenta ze spółką zależną Ekobat „Orzeł Biały” sp. z o.o.. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-12].
  34. ↑ Chmielarz i inni 2007 ↓, s. 39.
  35. ↑ a b c S. Raport 2014 ↓, s. 17.
  36. ↑ a b c d e S. Raport 2014 ↓, s. 18.
  37. ↑ S. Raport 2014 ↓, s. 17–18.
  38. ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 9–10.
  39. ↑ NIK 2015 ↓, s. 2.
  40. ↑ O firmie. Centrum Recyklingu Akumulatorów. [dostęp 2017-12-12].
  41. ↑ a b c d S. Raport 2014 ↓, s. 19.
  42. ↑ Raport 2014 ↓, s. 5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Orzeł_Biały_(przedsiębiorstwo)&oldid=68535045”