Orłowo (powiat giżycki)
54°03′12″N 22°09′44″E/54,053333 22,162222
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
11-510[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NGI |
| SIMC |
0772323 |
Położenie na mapie gminy Wydminy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu giżyckiego  | |
| 54°03′12″N 22°09′44″E/54,053333 22,162222[1]
| |
Orłowo (niem. Adlersdorf[3][4], do 1938 r. Orlowen[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy.
Miejscowość jest siedzibą prawosławnej parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela; znajduje się w niej cerkiew parafialna, świątynia neogotycka z 1857[5] oraz kościół parafii rzymskokatolickiej pw. Kazimierza Królewicza.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
16 lipca 1938 r. w miejsce nazwy Orlowen wprowadzono nazwę Adlersdorf[3]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Orłowo[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Próby lokalizacji wsi wystąpiły około połowy XVI w., jednak prawdopodobnie nie powiodły się. Wieś wymieniona w dokumencie z 8 grudnia 1703 roku jako wieś szkatułowa na 23 włókach i 22 włókach. Po surowej zimie w 1708/1709 i epidemii dżumy w 1709 i 1710, wymarli wszyscy mieszkańcy Orłowa[6].
W 1845 ustanowiono we wsi parafię, kościół poświęcono 27 września 1853 roku, organy i dzwony zainstalowano w 1858 roku[6].
W 1908 otworzono linię kolejową Olecko - Kruklanki z przystankiem osobowym Orłowo. Linia została zamknięta i rozebrana w 1945 roku.
W 1933 r. w miejscowości mieszkały 652 osoby, a w 1939 r. – 633 osoby[3].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Do 2010 r. w Orłowie funkcjonowała Szkoła Podstawowa.
Na miejscowym cmentarzu spoczywają żołnierze III Brygady Wileńskiej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego poległych w bitwie pod Gajrowskimi 16 lutego 1946 roku, którzy zostali tam pochowani po ekshumacji w 2015[7]. W 2018 na cmentarzu wzniesiony został Panteon Żołnierzy Wyklętych[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 93631
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 887 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Provinz Ostpreußen, Kreis Lötzen. 2006. [dostęp 2012-04-29]. (niem.).
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 362
- ↑ a b Wakar 1983 ↓, s. 258.
- ↑ Orłowo. Pierwszy w Polsce pogrzeb Żołnierzy Niezłomnych [online], kresy.wm.pl [dostęp 2019-08-17] (pol.).
- ↑ Marcin Boguszewski, W Orłowie na Mazurach odsłonięto Panteon Niezłomnych Żołnierzy Wyklętych [online], dzieje.pl, 10 listopada 2017 [dostęp 2019-08-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Wakar: Giżycko. Z dziejów miasta i okolic. Komitet redakcyjny. Olsztyn: Wydawnictwo Pojezierze, 1983. ISBN 83-7002-121-2.
