Osip Pietrow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osip Pietrow
Осип Афанасиевич Петров
Ilustracja
Portret Osipa Pietrowa autorstwa Konstantina Makowskiego
Imię i nazwisko

Osip Afanasjewicz Pietrow

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1807
Jelizawietgrad

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

12 marca 1878
Petersburg

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

podpis

Osip Afanasjewicz Pietrow, ros. Осип Афанасиевич Петров (ur. 3 listopada?/15 listopada 1807 w Jelizawietgradzie, zm. 28 lutego?/12 marca 1878 w Petersburgu[1][2][3]) – rosyjski śpiewak operowy, bas.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę zaczynał w chórach cerkiewnych i wędrownych trupach artystycznych[1][3]. W 1826 roku zadebiutował w Jelizawietgradzie w zespole Żurachowskiego, występując w wodewilu Catterino Cavosa Kozak-stichotworiec[1][2]. W 1830 roku został dostrzeżony przez Lebiediewa, dyrektora cesarskiego teatru operowego, i ściągnięty do Petersburga, gdzie debiutował jako Sarastro w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta[1][2][3]. Z Petersburgiem związany był do końca życia, grając role w operach W.A. Mozarta, C.M. von Webera, V. Belliniego, G. Donizettiego, G. Meyerbeera i G. Rossiniego[1]. Brał udział w prawykonaniach licznych oper rosyjskich kompozytorów, kreował m.in. postacie Iwana Susanina Życiu za cara (1836) i Rusłana w Rusłanie i Ludmile Michaiła Glinki, Millera w Rusałce (1856) i Leporella w Kamiennym gościu (1872) Aleksandra Dargomyżskiego, Iwana Groźnego w Pskowiance (1868) Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, Burmistrza w Kowalu Wakule (1876) Piotra Czajkowskiego oraz Warłaama w Borysie Godunowie (1874) Modesta Musorgskiego[1][2][3].

Należał do największych rosyjskich basów, jego głos cechował się barwą, głębią i intensywnością wyrazu[1][2] oraz nadzwyczaj szeroką skalą, sięgającą od H1 do gis2[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 106. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2779–2780. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2022, s. 306. ISBN 978-1-5381-3008-7.