Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
400 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924
1920 1928
Miejsce

 Francja
Paryż

Termin

16–18 lipca 1924

Liczba ekip

13

Liczba sportowców

23

Obiekt rozgrywek

Piscine des Tourelles(inne języki)

Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Johnny Weissmuller

Srebrny medal Srebrny medal

Szwecja Arne Borg

Brązowy medal Brązowy medal

Australia Boy Charlton

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Sztafeta - styl dowolny
4 x 100 m   kobiety
4 x 200 m mężczyźni  

Wyścig na 400 metrów stylem dowolnym mężczyzn było jedną z konkurencji pływackich na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924. Zawody odbyły się w dniach 16–18 lipca na obiekcie Piscine des Tourelles(inne języki)[1][2]. W zawodach uczestniczyło 23 zawodników z trzynastu reprezentacji[2].

W rywalizacji uczestniczyli: mistrz na 1500 metrów w stylu dowolnym, Australijczyk Andrew „Boy” Charlton; za kilka dni mistrz olimpijski na 100 metrów stylem dowolnym, Amerykanin Peter „Johnny” Weissmuller; oraz rekordzistę świata[1] Szweda Arne Borg[2]. W wyścigu finałowym trzech zawodników szybko zostawiło w tyle brata bliźniaka Arne, Åke Borga, oraz Brytyjczyka Johna Hatfielda. Weissmuller wyszedł na widoczne prowadzenie po 200 metrach, lecz Szwed utrzymywał się za nim i powoli zmniejszał stratę. Ostatecznie Amerykanin wygrał przyspieszając na ostatnich 25 metrach[1].

Wcześniejsze rekordy[edytuj | edytuj kod]

Rekord świata(inne języki) (WR) 4:57,0 Stany Zjednoczone Johnny Weissmuller (USA) Stany Zjednoczone New Haven (USA) 6 marca 1923
Rekord olimpijski (OR) 5:24,4 Kanada George Hodgson (CAN) Szwecja Sztokholm (SWE) 14 lipca 1912[3]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Awans do półfinału: dwóch najszybszych zawodników z każdego biegu (Q) i najszybszy z trzeciego miejsca ze wszystkich biegów (q)[2][1].

Wyścig 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Stany Zjednoczone Ralph Breyer 5:22,4 Q OR
2. Wielka Brytania John Hatfield 5:32,6 Q
3. Atilije Venturini 6:28,0
Australia Maurice "Moss" Christie(inne języki) 6:39.2

Wyścig 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Szwecja Åke Borg 5:28,2 Q
2. Czechosłowacja Václav Antoš 5:34,8 Q
3. Grecja Dionysios Vasilopoulos 6:21,4
4. Đura Sentđerđi 6:41,4

Wyścig 3

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Stany Zjednoczone Johnny Weissmuller 5:22,2 Q OR
2. Australia Boy Charlton 5:30,2 Q
3. Wielka Brytania Edward Peter 5:38,6
4. Francja Salvator Pellegry 5:56,2
5. Holandia Jakob Köhler 6:20,4

Wyścig 4

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Szwecja Arne Borg 5:31,8[a] Q
2. Australia Frank Beaurepaire 5:38,0 Q
3. Japonia Kazuo Noda 5:43,8
4. Argentyna Alberto Zorrilla 5:49,4
5. Czechosłowacja Stanislav Bičák 5:52,4

Wyścig 5

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Stany Zjednoczone Lester Smith 5:32,4 Q
2. Wielka Brytania Harold Annison 5:32,6 Q
3. Kanada George Vernot 5:35,2 q
4. Francja Édouard van Zeveren 5:59,8
5. Pedro Méndez 6:26,6

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Awans do finału: dwóch najszybszych zawodników z każdego biegu (Q) i najszybszy z trzeciego miejsca ze wszystkich biegów (q)[2][1].

Półfinał 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Stany Zjednoczone Johnny Weissmuller 5:13,6 Q OR
2. Australia Boy Charlton 5:32,6 Q
3. Kanada George Vernot 5:38,0
4. Czechosłowacja Václav Antoš 5:53,2
Stany Zjednoczone Ralph Breyer DNS

Półfinał 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1. Szwecja Arne Borg 5:21,4 Q
2. Szwecja Åke Borg 5:25,0 Q
3. Wielka Brytania John Hatfield 5:30,4 q
4. Stany Zjednoczone Lester Smith[b] 5:37,6
5. Wielka Brytania Harold Annison 5:39,4
Australia Francis „Frank” Beaurepaire DNF

Finał[edytuj | edytuj kod]

Źródło[2][1].

Miejsce Zawodnik Czas
Stany Zjednoczone Johnny Weissmuller 5:04,2 OR
Szwecja Arne Borg 5:05,6
Australia Boy Charlton 5:06,6
4. Szwecja Åke Borg 5:26,0
5. Wielka Brytania John Hatfield 5:32,0

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Sports Reference ↓ podaje 5:32,8.
  2. Sports Reference ↓ podaje, że Lester Smith był w pierwszym półfinale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Sports Reference ↓.
  2. a b c d e f Wudarski 2015 ↓.
  3. Paweł Wudarski, Sztokholm 1912 - część 1 (athletics, aquatics - men) [pdf], olympic interiowo, 24 października 2014, s. 54 [dostęp 2022-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]