Pałac Rheinsberg
53°05′55″N 12°53′23″E/53,098611 12,889722 Pałac widoczny po prawej, po lewej budynek teatru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Schloß Rheinsberg 2, 16831 Rheinsberg |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Ukończenie budowy |
1566 |
| Ważniejsze przebudowy |
1733, 1763 |
| Zniszczono | |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Brandenburgii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 53°05′55″N 12°53′23″E/53,098611 12,889722
| |
| Strona internetowa | |
Pałac Rheinsberg (niem. Schloss Rheinsberg) – pałac nad brzegiem jeziora Grienericksee, w latach 1736–1740 rezydencja następcy tronu pruskiego i późniejszego króla Fryderyka II, w latach 1752–1802 rezydencja księcia Henryka Pruskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac wzniesiono w 1566 na fundamentach wcześniejszej, średniowiecznej warowni[1]. Uszkodzony został podczas wojny trzydziestoletniej[2]. W 1733 został zakupiony przez pruskiego króla Fryderyka Wilhelma I i został rozbudowany przez architekta Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa w stylu rokokowym[1]. Od 1736 służył jako rezydencja następcy pruskiego tronu, Fryderyka. Mieszkał on w Rheinsbergu do momentu wstąpienia na tron w 1740[3]. W 1744 podarował on pałac swojemu bratu, Henrykowi, lecz ten zamieszkał w nim dopiero w 1752. W 1763 Henryk rozpoczął przebudowę pałacu, zakładając teatr i przekształcając stajnie w publiczną bibliotekę[4]. Powiększył on teren posiadłości do ponad 300 hektarów[5]. Zmarł w 1802[4].
W latach 1953–1990 w pałacu mieściło się sanatorium dla diabetyków. 27 kwietnia 1991 otwarto w nim muzeum literatury Kurta Tucholskiego[6].
Teatr pałacowy[edytuj | edytuj kod]
W 1774 Karl Wilhelm Hennert na zlecenie Henryka Pruskiego wzniósł w parku pałacowym budynek teatru muzycznego, zwanego Komödienhaus. Po śmierci Henryka w 1802 teatr zakończył działalność i zaczął popadać w ruinę. Podczas działań wojennych, 29 kwietnia 1945, budynek teatru został trafiony pociskiem, w wyniku czego został w dużej mierze zniszczony. W 1990 Siegfried Matthus założył operę kameralną Schloss Rheinsberg. W 1991 założono Akademię Muzyczną z siedzibą w Kavalierhaus. Dyrektorem akademii została Ulrike Liedtke. W 1994 rozpoczęto odbudowę budynku teatru, pracami kierował architekt Gottfried Hein. Teatr otwarto 30 grudnia 1999. W 2014 opera kameralna i Akademia Muzyczna połączyły się tworząc Musikkultur Rheinsberg gGmbH[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pałac łączy cechy rokoka i wczesnego klasycyzmu[1]. Jedną z głównych sal pałacowych jest rokokowa sala lustrzana (niem. Spiegelsaal), znana również jako wielka sala (niem. Großer Saal). Zajmuje całą szerokość skrzydła, zdobi ją złocona sztukateria[7]. Pałac otoczony jest wczesnoklasycystycznym ogrodem[1], na terenie którego znajduje się obelisk rheinsberski – wzniesiony w latach 90. XVIII wieku pomnik bohaterów wojny siedmioletniej[8].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Pałac w XIX wieku -
Widok z zachodu, widoczny dziedziniec -
Wschodnia elewacja -
Obelisk rheinsberski
_Obelisk_und_Schlo%C3%9F.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Pałac Rheinsberg [online], Museumsportal Berlin [dostęp 2022-07-26] (pol.).
- ↑ Bayerische Staatszeitung [online], www.bayerische-staatszeitung.de [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ Rheinsberg erleben [online], Kammeroper Schloss Rheinsberg [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ a b c Geschichte [online], Schlosstheater Rheinsberg [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ LUSTGARTEN RHEINSBERG [online], Blog: Stiftung Preußische Schlösser und Gärten [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ 30 Jahre Kurt Tucholsky Literaturmuseum – Ein Streifzug durchs Museum (27.4.1991 – 27.4.2021) [online], themator.museum-digital.de [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ SCHLOSS RHEINSBERG – SPIEGELSAAL [online], Blog: Stiftung Preußische Schlösser und Gärten [dostęp 2022-07-26] (niem.).
- ↑ Fontane – Rheinsberg: Der große Obelisk in Rheinsberg und seine Inschriften [online], www.textlog.de [dostęp 2022-07-26].