Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach
Ilustracja
kościół pokarmelicki w 1905
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Czausy

Adres

вул. Фрунзе, 27, 213206 г. Чавусы

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

archidiecezja

mińsko-mohylewska

Dekanat

mohylewski

kościół

Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach

Nadzór

pijarzy

Wezwanie

Najświętsza Maryja Panna Matka Kościoła

Wspomnienie liturgiczne

poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach”
Ziemia53°48′10,0″N 30°57′13,8″E/53,802778 30,953833

Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Czausach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie mohylewskim, na Białorusi. Parafię prowadzą pijarzy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po 1612 został zbudowany kościół i klasztor karmelitów w Czausach. Należał on wówczas do diecezji smoleńskiej. Po wojnie polsko-rosyjskiej z lat 1654–1667 przez pewien czas parafia pozostawała bez duszpasterza, później do Czaus wrócili karmelici. W 1832 władze carskie skasowały klasztor za organizowanie przez karmelitów procesji religijnych i patriotycznych podczas powstania listopadowego. Kościół został wówczas filią parafii w Czerykowie, jednak jeszcze w XIX w. został on odebrany katolikom i zamieniony na cerkiew prawosławną. Pod koniec XIX w. w całym powiecie czauskim istniały dwa kościoły katolickie: w Radomlu i Rasnie[1][2].

Parafia odrodziła się w 1906 po ukazie tolerancyjnym cara Mikołaja II. W 1913 zakończono budowę kościoła, który otrzymał wezwanie Najświętszej Maryi Panny Królowej. Świątynia mieściła się przy dzisiejszej ul. Proletariackiej, w miejscu obecnej siedziby Biełahraprambanku. Po rewolucji październikowej nastąpił okres prześladowań religijnych. W tym okresie w czauskiej parafii pracowało trzech księży:

  • ks. Wiktor Gogolewski (1915 - 1920) - zmarł na tyfus, którym zaraził się podczas posługi choremu
  • ks. Mikołaj Koncewicz (1923 - 1928) - administrator
  • ks. Józef Łukjanin (1928/9 - 1929).

Zakończenie działalności parafii nastąpiło 30 września 1929, gdy aresztowano ks. Łukjanina, który następnie został zesłany do łagrów i tam rozstrzelany. Kościół został zniszczony w 1944.

Parafia ponownie zaczęła funkcjonować po upadku komunizmu. 17 grudnia 1994 odprawiono pierwszą mszę świętą w domu prywatnym. Od wiosny 1995 nabożeństwa odbywały się regularnie na cmentarzu, a zimą w domu prywatnym. W 1996 zakupiono dom przy ul. Frunzego, w którym urządzono kaplicę. W latach 1999 - 2002 zbudowano kościół przy ul. Mohylewskiej. 1 czerwca 2002 konsekrował go arcybiskup mińsko-mohylewski kard. Kazimierz Świątek. Od 5 sierpnia 2007 parafię prowadzą pijarzy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czausy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 776.
  2. Czausy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 356.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kościoła z 1913