Czausy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czausy
Чавусы
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Czausów
Państwo

 Białoruś

Obwód

 mohylewski

Rejon

czauski

Populacja (2010)
• liczba ludności


10600[1]

Nr kierunkowy

2242

Kod pocztowy

213206

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Czausy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej znajduje się punkt z opisem „Czausy”
Ziemia53°48′45″N 30°58′54″E/53,812500 30,981667

Czausy (biał. Чавусы, Czawusy; ros. Чаусы, Czausy) – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu czauskiego, ok. 45 km od Mohylewa. W 2010 liczyło 10,6 tys. mieszkańców.

Siedziba prawosławnego dekanatu czauskiego (w eparchii mohylewskiej i mścisławskiej) i wchodzącej w jego skład parafii pw. Wniebowstąpienia Pańskiego[2], a także parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowane w XVI wieku, prawa miejskie i herb nadał Władysław IV Waza w 1634 roku.[potrzebny przypis] Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w ekonomii mohylewskiej w powiecie orszańskim województwa witebskiego[3]. Następnie centrum administracyjne powiatu czausowskiego guberni mohylewskiej. Podczas powstania styczniowego doszło tu do starcia z wojskami rosyjskimi.[potrzebny przypis]

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. W październiku 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy wsi Dranucha. Sprawcami zbrodni było Sonderkommando 7b, SD oraz białoruska policja[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. ЧАУССКОЕ БЛАГОЧИНИЕ. mogeparhia.by. [dostęp 2021-05-11]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 94.
  4. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1660.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]