Parafia św. Antoniego w Mohylewie
.jpg) Kościół parafialny w trakcie budowy w 2018 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Bajkalska 58 |
| Data powołania |
XVII w. |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
Jerzy Wierzchowski CMF |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Mohylewa  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego  | |
 53°52′08,0″N 30°19′24,7″E/53,868889 30,323528
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Antoniego w Mohylewie (biał. Парафія Св. Антонія y Магілёве) – parafia rzymskokatolicka z siedzibą w Mohylewie. Jest siedzibą dekanatu mohylewskiego archidiecezji mińsko-mohylewskiej. Początki parafii sięgają XVII w., obecnie prowadzą ją klaretyni.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki parafii św. Antoniego sięgają XVII wieku, kiedy to pierwszy drewniany kościół zbudowali bernardyni na brzegu rzeki Dniepr. Przybyli oni do miasta w 1687 r. W 1696 r. fundacji dokonał łowczy rzeczycki Teodor Rzewuski i podczaszy rzeczycki Michał Pietucki[1]. W 1705 erygowano konwent. W 1708 kościół spłonął. W latach 1702-1720 wybudowano murowaną świątynię staraniem gwardiana Augustyna Baykowskiego. Został konsekrowany w 1720 r. W 1760 r. został rozbudowany, dodano wówczas dwuwieżową fasadę[2].
.jpg)
W 1772 roku konwent liczył 6 zakonników w tym 4 kapłanów. W 1808 roku przy klasztorze założono szkołę parafialną (w następnym roku miała 8 uczniów). Po stłumieniu powstania styczniowego władze carskie 2 grudnia 1864 roku skasowały klasztor, a zakonników wywieziono do Mińska i Kretyngi. Do 1865 r. przy kościele pracowało 2 kapłanów, a parafia liczyła około 2000 wiernych[1]. Przynależało do niej Łupowskie przedmieście, znajdujące się za Dnieprem. 21 listopada 1865 r. władze rosyjskie zamknęły kościół. Zburzono wówczas wieże i przebudowano budynek na centralne archiwum sądowe, które funkcjonowało w nim od 1872 r. W 1897 r. w budynku kościoła umieszczono muzeum cerkiewno-archeologiczne, a w budynkach klasztoru Seminarium Prawosławne Patriarchatu Moskiewskiego. W czasach sowieckich w budynkach umieszczono urzędy państwowe.
Kościół ucierpiał podczas II wojny światowej, w lipcu 1941 r., a następnie został zburzony przez komunistów w 1956/1957 r. Do dzisiaj zachowały się fundamenty.
Odrodzenie parafii nastąpiło w 2002 r. dzięki staraniom proboszcza parafii katedralnej ks. Romana Foksińskiego. Pierwotnie parafianie spotykali się w kaplicy na cmentarzu katolickim w Mohylewie.
Parafia powstała na osiedlu Zadnieprze, które liczy ok. 200 tys. mieszkańców i się rozrasta. W 2004 r. przybyli do Mohylewa misjonarze klaretyni. Przez kilka lat trwało zbieranie niezbędnej dokumentacji do budowy świątyni. We wrześniu 2007 r. parafianie ogrodzili teren przy skrzyżowaniu ulicy Nikołaja Ostrowskiego i alei Aleksandra Shmidta. W 2008 r. zbudowano niewielką tymczasową kaplicę z zakrystią i jedną salką. Budowany kościół i ośrodek duszpasterski przylega do parku 60-lecia Wielkiej Rewolucji Październikowej.
Obecnie[edytuj | edytuj kod]
Przy parafii działa Żywy Różaniec, Legion Maryi, Domowy Kościół, chór parafialny (od 2011 r.) oraz służba liturgiczna. W niedziele i w pozostałe dni tygodnia o godz. 9.00 odprawiana jest Msza Święta w języku polskim.
Opiekę nad parafią sprawują Misjonarze Klaretyni: Jerzy Wierzchowski CMF i Wiatalij Czebotar CMF.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b K. Shastouski, Mohylew | Kościół Św. Antoniego i klasztor Bernardynów - Komentarze [online], radzima.org [dostęp 2017-03-07].
- ↑ Grzegorz Zajączkowski, drogibaroku.org [online], www.drogibaroku.org [dostęp 2017-03-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
