Parafia Opatrzności Bożej w Szonowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Opatrzności Bożej w Szonowie
Farnost Prozřetelnosti Boží
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Czechy

Siedziba

Szonów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

ostrawsko-opawska

Dekanat

Frydek

Kościół

Opatrzności Bożej w Szonowie

Proboszcz

ks. Petr Okapal

Wezwanie

Opatrzności Bożej

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Opatrzności Bożej w Szonowie”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Opatrzności Bożej w Szonowie”
Ziemia49°47′03,0″N 18°22′13,4″E/49,784167 18,370389
Strona internetowa

Parafia Opatrzności Bożej w Szonowieparafia rzymskokatolicka znajdująca się we Szonowie, w kraju morawsko-śląskim w Czechach. Należy do dekanatu Frydek diecezji ostrawsko-opawskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W spisie świętopietrza sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447 pośród innych parafii archiprezbiteratu (dekanatu) w Cieszynie wymieniono parafię w miejscowości Schonwald[1]. Jeśli tę miejscowość zidentyfikować z Szonowem to parafia ta powstała jeszcze w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku, a na podstawie wysokości opłaty w owym sprawozdaniu liczbę ówczesnych parafian (we wszystkich podległych wioskach) oszacować można na 105[2]. Jeśli Schonwald to nie Szonów to miejscowa parafia pw św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy[3] założona została później, w drugiej połowie XV lub w XVI wieku[3].

W okresie Reformacji kościół został przejęty przez ewangelików. 25 marca 1654 został im odebrany przez specjalną komisję[4]. W tym roku na nowo utworzono parafię katolicką, podległą nowo utworzonemu 15 października dekanatowi frydeckiemu[5].

Według dokumentów wizytacyjnych biskupstwa wrocławskiego z 1679 roku miejscowi parafianie posługiwali się językiem morawskim (concio Moravica) natomiast w 1847 nabożeństwa i śpiewy oraz nauczanie religii prowadzono w języku polskim[6]. W języku polskim prowadzono również później księgę zapowiedzi przedślubnych[7].

W 1764 został postawiony nowy kościół tym razem poświęcony Opatrzności Bożej. W 1769 został przejęty przez nowo utworzony dekanat karwiński. Po wojnach śląskich i oddzieleniu granicą od diecezjalnego Wrocławia, będącego w odtąd w Królestwie Prus, do zarządzania pozostałymi w monarchii Habsburgów parafiami powołano w 1770 Wikariat generalny austriackiej części diecezji wrocławskiej. Parafia obejmowała według schematyzmu austriackiej części diecezji wrocławskiej z 1847 Szonów (1503 katolików, 302 akatolików, 5 żydów), Bartowice (742/55/4) i Więcłowice (724/41), w sumie 2969 katolików, 398 akatolików i 9 żydów. Proboszczem był urodzony w 1817 w Cieszynie Karl Monczka a językiem parafii był język polski[8], pomimo że i wcześniej i później powyższe trzy miejscowości były czeskojęzyczne.

Po I wojnie światowej Szonów znalazł się w granicach Czechosłowacji, wciąż jednak podległy był diecezji wrocławskiej, pod zarządem specjalnie do tego powołanej instytucji zwanej: Knížebiskupský komisariát niský a těšínský[9]. W 1928 parafia została przepisana do nowo utworzonego dekanatu śląskoostrawskiego, a w 1939 jako jedna z 17 parafii archidiecezji wrocławskiej pozostała w granicach Protektoratu Czech i Moraw[10]. W 1947 obszar ten wyjęto ostatecznie spod władzy biskupów wrocławskich i utworzono Apostolską Administraturę w Czeskim Cieszynie podległą Watykanowi. W 1978 obszar Administratury podporządkowany został archidiecezji ołomunieckiej. W 1996 wydzielono z archidiecezji ołomunieckiej nową diecezję ostrawsko-opawską.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Registrum denarii sancti Petri in archidiaconatu Opoliensi sub anno domini MCCCCXLVII per dominum Nicolaum Wolff decretorum doctorem, archidiaconum Opoliensem, ex commisione reverendi in Christo patris ac domini Conradi episcopi Wratislaviensis, sedis apostolice collectoris, collecti. „Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens”. 27, s. 369-372, 1893. Breslau: H. Markgraf. (niem.). 
  2. Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 321-322. ISBN 978-83-926929-3-5.
  3. a b I. Panic, 2010, s. 415
  4. Z historii Kościoła Ewangelickiego na Śląsku Cieszyńskim. Tadeusz J. Zieliński (redakcja). Katowice: Dom Wydawniczy i Księgarski „Didache”, 1992, s. 259-260. ISBN 83-85572-00-7.
  5. Janusz Spyra: Śląsk Cieszyński w okresie 1653-1848. Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2012, s. 286. ISBN 978-83-935147-1-7.
  6. Śląsk Cieszyński w początkach czasów nowożytnych (1528-1653). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2011, s. 185-186. ISBN 978-83-926929-5-9.
  7. Śląsk Cieszyński od Wiosny Ludów do I wojny światowej (1848-1918). Red. Krzysztof Nowak, Idzi Panic. Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2013, s. 312. ISBN 978-83-935147-3-1.
  8. Schematismus der Geistlichkeit des Bisthums Breslau k. k. Oesterreichischen Antheils für das Jahr 1847. Teschen: Karl Prochaska, s. 37. (niem.).
  9. Frýdecká farnost v kontextu církevně-správního vývoje Slezska. svatojanskavez.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (cz.)
  10. Handbuch des Erzbistums Breslau für das Jahr 1940. Breslau: Fürstbischöfliche Geheime Kanzlei, 1940, s. 83. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]