Park Narodowy „Siengilejewskije gory”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy „Siengilejewskije gory”
Национальный парк «Сенгилеевские горы»
Ilustracja
park narodowy
Państwo

 Rosja

Obwód

 uljanowski

Data utworzenia

16 marca 2017 roku

Powierzchnia

436,97 km²

Ochrona

kategoria IUCNII (park narodowy)

Dyrekcja

Siengilej

Położenie na mapie obwodu uljanowskiego
Mapa konturowa obwodu uljanowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Siengilejewskije gory””
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Siengilejewskije gory””
Ziemia53°59′48″N 48°37′52″E/53,996667 48,631111
Strona internetowa

Park Narodowy „Siengilejewskije gory” (ros. Национальный парк «Сенгилеевские горы») – park narodowy w obwodzie uljanowskim w Rosji. Znajduje się w rejonach siengilejewskim i czerdaklińskim, a jego obszar wynosi 436,97 km². Został utworzony dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 16 marca 2017 roku. Zarząd parku znajduje się w miejscowości Siengilej[1][2][3].

Jedno ze wzgórz na płaskowyżu

Opis[edytuj | edytuj kod]

Park znajduje się na dwóch brzegach Zbiornika Kujbyszewskiego na Wołdze. Prawobrzeżna, większa część parku to płaskowyż na Wyżynie Nadwołżańskiej. Porośnięty jest lasem i poprzecinany siecią dolin rzecznych i wąwozów. Natomiast niewielka, lewobrzeżna część parku to rozległa nizina również pokryta lasem[4].

Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]

Lasy zajmują ponad 3/4 powierzchni parku. W prawobrzeżnej części są to przede wszystkim lasy brzozowe, lipowe, dębowe i sosnowe. Rośną tu też klon jawor i wiąz szypułkowy. Stepy zajmują mniej niż 1/4 terytorium. W części lewobrzeżnej dominują lasy sosnowe. Na terenie parku występuje 799 gatunków roślin[3][4].

Fauna parku jest typowa dla strefy leśno-stepowej. Żyją tu 53 gatunki ssaków. Z większych są to m.in. świstak stepowy, łoś euroazjatycki i sarna europejska. Mniejsze ssaki to m.in. rzęsorek rzeczek, nocek wąsatek, karlik malutki, suseł perełkowany, ślepiec stepowy[3][4].

Na terenie parku stwierdzono 141 gatunków ptaków. Symbolem parku jest bielik, który gniazduje wzdłuż wybrzeża Zbiornika Kujbyszewskiego. Żyją tu też m.in.: rybołów, puchacz zwyczajny, gadożer zwyczajny, orzeł cesarski, orzeł przedni, mewa śmieszka i dzierzba siwa[3][4].

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Klimat w parku jest umiarkowanie kontynentalny. Charakteryzuje się mroźnymi, długimi zimami i suchymi, gorącymi latami. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi +4,0 °C[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Национальный парк „Сенгилеевские горы” [online], npsenggory.ru [dostęp 2021-08-13] (ros.).
  2. Сенгилеевские горы национальный парк [online], mnr.gov.ru [dostęp 2021-08-13] (ros.).
  3. a b c d Национальный парк «Сенгилеевские горы» [online], naturerussia.travel [dostęp 2021-08-15] (ros.).
  4. a b c d e Природа парка – Национальный парк „Сенгилеевские горы” [online], npsenggory.ru [dostęp 2021-08-13] (ros.).