Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
50°27′30″N 20°43′14″E/50,458333 20,720556.jpg) Łazienki (Sanatorium Marconi) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Powierzchnia |
16 ha |
| Data założenia |
1836 |
| Projektant | |
Położenie na mapie Buska-Zdroju  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój  | |
| 50°27′30″N 20°43′14″E/50,458333 20,720556
| |
Park Zdrojowy w Busku-Zdroju – park zdrojowy o powierzchni 16 ha w Busku-Zdroju, znajdujący się w południowej części miasta. Właścicielem parku jest urząd miasta Busko-Zdrój[1]. Obecnie park przechodzi modernizację[2]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy zakład przyrodoleczniczy w Busku stworzył dzierżawca miasta generał Feliks Rzewuski, projektowanie Łazienek zlecił włoskiemu architektowi Henrykowi Marconiemu[3], założenie parku ogrodnikowi Ignacemu Hanuszowi. Przez park mieli przechodzić powstańcy, podczas wycofywania się po bitwie pod Grochowiskami. Park był również miejscem tajnych konspiratorów w r. 1905 oraz POW. W r. 1952 zlikwidowano bilety do parku. Ponadto rozszerzono park o sąsiadujące tereny leśne i nadano im nazwę "Park 1 Maja". Dwa lata później dyrektor uzdrowiska przekazał park 1 Maja sanatorium wojskowemu. Do końca lat 70. w parku znajdowały się oranżerie i dom ogrodnika, zwany "Imosówką" (architekt Henryk Marconi) od nazwiska ostatniego ogrodnika zdrojowego Tadeusza Imosy. Dom odbudowano w r. 1982[1].
W ostatnim okresie Park Zdrojowy’ powiększono. W zachodniej części Parku Zdrojowego powstała, druga co do wielkości w Polsce, Tężnia Solankowa wraz z Domem Zdrój owym i pijalnią wód. Obok obiektu zlokalizowana jest całoroczna mini tężnia. Stara część Parku Zdrojowego przeszła rekultywację. Zostały odtworzone pierwotne założenia architektoniczno-krajobrazowe z lat 60 XX wieku. W latach 2014–2020 projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego[4].
-
Dom Zdrojowy -
Aleja parkowa -
Szpital Uzdrowiskowy Krystyna
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Park[edytuj | edytuj kod]
Składa się z trzech części:
- ogrodu łazienkowego o powierzchnio 16 ha, ogrodzonego.
- promenady łączącej ogród z centrum miasta, o długości 859 m (Aleja Mickiewicza)
- skweru na pl. Zwycięstwa, pow. 0,7 ha[1]
Obiekty na terenie parku[edytuj | edytuj kod]
- "Łazienki" - najstarsze sanatorium w Busku-Zdroju
- restauracja
- muszla koncertowa
- Aleja Gwiazd związanych z polską muzyką klasyczną[3]
- kaplica św. Anny, po rekonstrukcji[3]
- korty tenisowe
- plac zabaw dla dzieci
-
Tężnia -
-
Fontanna multimedialna
.jpg)
.jpg)
Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]
W ogrodzie rośnie 4500 drzew. Najliczniej występują klon zwyczajny, jesion, klon jawor, grab pospolity, robinia akacjowa. lipa drobnolistna, kasztanowiec zwyczajny, wiąz szypułkowy. Są również i gatunki rzadkie, m.in. klęk kanadyjski, wierzba biała, kasztanowiec czerwony, jabłoń purpurowa, oliwnik wąskolistny. Najwięcej drzew jest w wieku 80-110 lat (27%) i 50-80 lat (26%). Drzewa starsze niż 110 lat stanowią 12% drzewostanu parku[1].
Faunę parku stanowią m.in. wiewiórki pospolite, dzięcioły, sikory bogatki, wróble domowe, jaskółki dymówki
| Karpackie | |
|---|---|
| Sudeckie | |
| Nizinne |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Park zdrojowy w Busku-Zdroju. [w:] Ośrodek Działań Ekologicznych "Źródła" [on-line]. [dostęp 2017-05-14].
- ↑ Tak będzie wyglądał nowy park zdrojowy w Busku. Inwestycja pochłonie kilkanaście mln zł. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. [dostęp 2017-05-14].
- ↑ a b c Park zdrojowy w Busku-Zdroju. [w:] Polskie Szlaki [on-line]. [dostęp 2017-05-14].
- ↑ Tężnia solankowa Busko-Zdrój – najnowocześniejsza w Polsce [online], Busko.pl [dostęp 2022-07-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne widoki parku w bibliotece Polona