Park narodowy Alutaguse
59°14′N 27°27′E/59,233333 27,450000 Torfowisko Muraka | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
2018 |
| Powierzchnia |
443,31 km² |
Położenie na mapie Estonii  | |
| 59°14′N 27°27′E/59,233333 27,450000
| |
Park Narodowy Alutaguse (est. Alutaguse rahvuspark) – park narodowy w Estonii, w prowincji Virumaa Wschodnia.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze plany stworzenia parku narodowego w tym rejonie powstały w latach 20. XX wieku z inicjatywy botanika Gustava Vilbaste (1885–1967), jednak nie doczekały się realizacji[1].
Park Narodowy Alutaguse został założony dopiero w 2018 roku i obejmuje ochroną powierzchnię 443,31 km² terenów leśnych, bagiennych i nadmorskich[2]. 54% terenów parku zajmują torfowiska, a 42% to lasy[3]. Na jego obszarze znajduje się 11 osobnych obszarów ochrony, w tym rezerwaty przyrody Puhatu, Agusalu, Muraka i Selisoo, parki krajobrazowe: Kurtna, Smolnitsa, Jõuga, Iisaku, Struuga i Mäetaguse oraz obszar ochrony rzeki Narwa[2]. Torfowisko Puhatu to największy obszar bagienny w Estonii[4]. Na terenie systemów bagiennych Puhatu i Agusalu występują podłużne formy ukształtowania terenu (est. kriiva) – wysokie, strome grzbiety piaskowe porośnięte głównie borealnymi lasami sosnowymi[4].
Torfowiska Agusalu i Muraka wpisane są na listę konwencji ramsarskiej[2]. Ratva było pierwszym obszarem, na którym ochroną objęto torfowisko – w 1938 roku ustanowiono tu ścisły rezerwat przyrody dla ochrony orłów[4].
Na terenie parku znajduje się jezioro Pejpus[4]. Wzdłuż jego północnych brzegów biegnie najdłuższy system przybrzeżnych piasków i wydm w Estonii o długości 40 km, który nazywany jest „śpiewającymi piaskami”[4].
Las Mäetaguse na terenie parku jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ lasów dębowych w Europie – niektóre okazy mają ok. 300 lat[4].
Oz Iisaku jest jednym z najwyższych w Estonii[4]. Jego najwyższa część, zwana Täriere mägi, wznosi się na 94 m n.p.m. – występują tu latające wiewiórki[4].
Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]
Lasy na terenie parku są bardzo zróżnicowane[5]. Na obszarach trudno dostępnych zachowały się bogate gatunkowo lasy naturalne[5]. Gniazdują tu bociany czarne[5]. Występują tu orły, m.in. orzeł przedni[1], sokoły, a także puszczyki mszarne[5]. Na obszarach bagiennych spotkać można łęczaki, siewki złote, kuliki mniejsze, bekasiki czy pardwy mszarne[5]. W parku występują także wilk europejski, niedźwiedź brunatny i ryś euroazjatycki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alutaguse established as Estonia's sixth national park, „ERR”, 25 listopada 2018 [dostęp 2018-11-29] (ang.).
- ↑ a b c Alutaguse National Park » About the national park. [w:] Environmental Board of Republic of Estonia [on-line]. [dostęp 2019-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-05)]. (ang.).
- ↑ a b Alutaguse National Park. [w:] Environmental Board of Republic of Estonia [on-line]. [dostęp 2019-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-12)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Alutaguse National Park » About the national park » Nature. [w:] Environmental Board of Republic of Estonia [on-line]. [dostęp 2019-06-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e Loodus. [w:] Environmental Board of Republic of Estonia [on-line]. [dostęp 2019-06-17]. (est.).