Pascal Feindouno

Pascal Feindouno
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1981 ; Konakry
Wzrost	176 cm
Pozycja	skrzydłowy, ofensywny pomocnik
Kariera seniorska
1996–1997	CI Kamsar
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Pascal Feindouno (ur. 27 lutego 1981 w Konakry) – gwinejski piłkarz na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku, Feindouno jako kilkunastoletni chłopak rozpoczynał grę w klubie CI Kamsar. Grał w nim do 1997 roku.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Po pół roku spędzonym w klubie ze stolicy Gwinei, Feindouno został wypatrzony przez Girondins Bordeaux. Z francuskim zespołem związał się w lipcu 1998 roku. Już w pierwszym sezonie strzelił bramkę dającą jego drużynie mistrzostwo Francji.

Sezon 2001/2002 Gwinejczyk spędził na wypożyczeniu w bretońskim FC Lorient. Bordeaux opuścił latem 2004 roku i przeniósł się do AS Saint-Étienne, gdzie stał się gwiazdą. W ciągu czterech sezonów strzelił 33 bramki w Ligue 1.

Latem 2007 roku wiele spekulowano o transferze Gwinejczyka; on sam łączony był z licznymi europejskimi drużynami. Feindouno wyraził chęć gry w jednym zespole ze swoim bliskim przyjacielem, Jean-Claude'em Darcheville'em. Do transferu do szkockiego Rangers FC nie doszło jednak ani w maju 2007 roku, ani w zimowym okienku tranferowym w roku 2008^[2]. W październiku 2007 roku pojawiły się doniesienia, jakoby sprowadzeniem Gwinejczyka zainteresowany był manager Liverpoolu Rafael Benítez, który chciał wzmocnić siłę ataku jeszcze podczas styczniowego okienka transferowego^[3]. Ostatecznie do transferu na Wyspy Brytyjskie nie doszło, a Feindouno do końca sezonu występował w Saint-Étienne.

24 września 2008 roku ogłoszono transfer gwinejskiego skrzydłowego do Al-Sadd, który wyłożył za niego 7 mln €^[4]. Kontrakt z katarskim klubem obowiązywać miał przez cztery lata. Po sezonie w Al-Sadd, Feindouno został wypożyczony na rok do Ar-Rajjan SC, a w styczniu 2010 na 3 miesiące do saudyjskiego An-Nassr.

W trakcie letniego okienka transferowego w 2010 roku zainteresowane pozyskaniem Gwinejczyka były takie kluby jak Everton, Blackburn Rovers, czy Bolton Wanderers. Ostatecznie Feindouno pozostał na Półwyspie Arabskim. Pół roku później testy zawodnikowi z Afryki oferował Wigan Athletic, Rangers FC i Celtic FC. Kontrakt z pierwszym z wymienionych klubów nie został podpisany jedynie ze względów formalnych, natomiast Celtic miał ponoć proponować Feindouno kontrakt opiewający aż na 10 000 funtów tygodniowo. Pomimo tego, w ostatnich minutach styczniowego okienka transferowego Pasky podpisał półroczny kontrakt wiążący go z AS Monaco^[5]. W drużynie z księstwa w rundzie wiosennej zagrał jedynie pięć razy, z czego trzykrotnie wchodził z ławki rezerwowych.

Kiedy Monaco spadło do Ligue 2, Gwinejczyk odbył testy w szwajcarskim FC Sion, który to klub prowadził jego dawny trener z Saint-Étienne – Laurent Roussey^[6]. W szwajcarskim klubie występował z powodzeniem w trakcie rundy jesiennej sezonu 2011/2012 – w dziewięciu meczach ligowych strzelił trzy bramki, a kolejne dwie dołożył w kwalifikacjach Ligi Europy. Gdy jednak Szwajcarski Związek Piłki Nożnej nałożył na klub karę 36 ujemnych punktów meczowych za złamanie zakazu transferowego, Feindouno rozwiązał kontrakt, argumentując że interesuje go jedynie walka o udział w europejskich rozgrywkach pucharowych^[7].

Wartościowy zawodnik, za którego zatrudnienie nie trzeba płacić kwoty odstępnego, od razu znalazł się „na celowniku” klubów francuskich, jak też brytyjskich (Sunderlandu, czy Swansea City)^[8].

Ostatecznie latem 2012 przeszedł do tureckiego Elazığsporu.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Gwinei Feindouno zadebiutował w 1999 roku. Największym sukcesem reprezentacyjnym jest zajęcie z gwinejską reprezentacją pierwszego miejsca w fazie grupowej Pucharu Narodów Afryki w 2006 roku. Sam Feindouno zdobył wówczas cztery bramki. W edycjach 2004, 2006 i 2008 docierał do ćwierćfinału tej imprezy. W decydującym meczu w roku 2008 nie mógł jednak zagrać ze względu na zawieszenie. Feindouno był wówczas kapitanem kadry^[9].

Po wyjeździe z Europy, Feindouno przestał otrzymywać powołania do reprezentacji. Do drużyny narodowej powrócił w marcu 2011 roku, po ponad rocznej przerwie^[10]. Znalazł się także w składzie reprezentacji Syli National na Puchar Narodów Afryki 2012, podczas którego jednak funkcję kapitana pełnił Kamil Zayatte^[11].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Stan na dzień 25 stycznia 2012 r. Dane nie są pełne – w poszczególnych latach brakuje informacji o co najmniej 16 meczach^[12].

Występy w reprezentacji Gwinei
Rok	M	G
Brak danych dla lat 1999–2001
2002	2	0
2003	2	0
2004	9	4
2005	4	1
2006	4	4
2007	8	3
2008	12	4
2009	8	4
2011	6	1
2012	2	0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo Francji 1999 (z Girondins Bordeaux)
Puchar Francji 2002 (z Lorient)
finał Pucharu Ligi Francuskiej 2002 (z Lorient)

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat Pascala, Simon Feindouno również jest piłkarzem – na pozycji pomocnika występował m.in. w FC Istres. Również trzeci z braci, Benjamin Feindouno gra zawodowo w piłkę nożną.

Agentem Gwinejczyka jest Rui Pedro Alves^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pascal Feindouno, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
↑ Darrell King: Guinea star in Gers plea. [w:] Evening Times [on-line]. 2007-05-28. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ The Screamer - It's the talk of football. [w:] Daily Mail [on-line]. 2007-10-07. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Feindouno move goes ahead. BBC Sport, 2008-09-26. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Guinea's Feindouno joins Monaco on six-month contract. BBC Sport, 2011-02-01. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Kingsley Kobo: Pascal Feindouno on trial at FC Sion. Goal.com, 2011-06-23. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Grzegorz Ignatowski: Feindouno opuszcza Sion. iGol, 2012-01-06. [dostęp 2012-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)]. (pol.).
↑ ^a ^b Giscard Gourizco: Feindouno focused on Guinea. Striker reportedly on Sunderland and Swansea's radar.. Sky Sports, 2012-01-07. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Guinea thump Namibia to go top. BBC Sport, 2008-06-23. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Guinea recall Feindouno. Confédération Africaine de Football, 2011-03-22. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Samm Audu: Mali beats Guinea in Africa Cup of Nations derby. [w:] Herald Sun [on-line]. 2012-01-25. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).
↑ Dane na podstawie portalu national-tootball-teams.com

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Pascal Feindouno w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Pascal Feindouno, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .

[3] Darrell King: Guinea star in Gers plea. [w:] Evening Times [on-line]. 2007-05-28. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[4] The Screamer - It's the talk of football. [w:] Daily Mail [on-line]. 2007-10-07. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[5] Feindouno move goes ahead. BBC Sport, 2008-09-26. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[6] Guinea's Feindouno joins Monaco on six-month contract. BBC Sport, 2011-02-01. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[7] Kingsley Kobo: Pascal Feindouno on trial at FC Sion. Goal.com, 2011-06-23. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[8] Grzegorz Ignatowski: Feindouno opuszcza Sion. iGol, 2012-01-06. [dostęp 2012-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)]. (pol.).

[SKY-9] Giscard Gourizco: Feindouno focused on Guinea. Striker reportedly on Sunderland and Swansea's radar.. Sky Sports, 2012-01-07. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[10] Guinea thump Namibia to go top. BBC Sport, 2008-06-23. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[11] Guinea recall Feindouno. Confédération Africaine de Football, 2011-03-22. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[12] Samm Audu: Mali beats Guinea in Africa Cup of Nations derby. [w:] Herald Sun [on-line]. 2012-01-25. [dostęp 2012-01-25]. (ang.).

[13] Dane na podstawie portalu national-tootball-teams.com

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]