Paul Ereng
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1966 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Paul Ereng (ur. 22 sierpnia 1966 w Kitale[1]) – kenijski lekkoatleta, średniodystansowiec, mistrz olimpijski.
Do 1987 specjalizował się w biegu na 400 metrów (rekord życiowy: 45,6 w 1986) oraz dziesięcioboju (rekord życiowy: 5258 pkt. w 1985)[2]. Po rozpoczęciu nauki na Uniwersytecie Wirginii w 1988 zaczął trenować bieg na 800 metrów. Zdobył na tym dystansie akademickie mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (NCAA) w 1988 i 1989[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu Ereng niespodziewanie zdobył złoty medal na 800 metrów wyprzedzając obrońcę tytułu Joaquima Cruza z Brazylii. Był także członkiem kenijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zajęła w finale 8. miejsce[1].
Zwyciężył w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie ustanawiając halowy rekord świata wynikiem 1:44,84. Obronił tytuł na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli[4]. Na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio zajął 4. miejsce[5]. Odpadł w półfinale biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].
Pracuje jako trener w Stanach Zjednoczonych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Paul Ereng [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-17] (ang.).
- ↑ 6th IAAF World Championships in Athletics – IAAF Statistics Handbook Athens 1997. 1997, s. 533.
- ↑ NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-07-17] (ang.).
- ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 70 [dostęp 2021-07-17] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 112 [dostęp 2021-07-17] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Paul Ereng w bazie World Athletics (ang.).
