Paul Gonzales
| |||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||
| Styl walki |
praworęczny | ||||||
| Kategoria wagowa |
musza | ||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||
| Liczba walk |
20 | ||||||
| Zwycięstwa |
16 | ||||||
| Przez nokauty |
3 | ||||||
| Porażki |
4 | ||||||
| Remisy |
0 | ||||||
| Nieodbyte |
0 | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
Paul Gonzales (ur. 18 kwietnia 1964 w Los Angeles) – amerykański bokser, złoty medalista letnich igrzysk olimpijskich z Los Angeles w kategorii papierowej oraz wicemistrz igrzysk panamerykańskich z Caracas[1]. W latach 1985-1991 walczył zawodowo w wadze muszej.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą walkę zawodową stoczył 11 sierpnia 1985 roku z Jose Torresem. Po wygraniu 8 walk doznał pierwszej porażki, w pojedynku z Rayem Medelem (17 czerwca 1988). W ciągu następnych kilkunastu miesięcy wygrał jednak 6 walk z rzędu. Dzięki temu otrzymał szansę walki o mistrzostwo świata IBF przeciwko Orlando Canizalesowi. Odbyła się ona 10 czerwca 1990 roku. Gonzales przegrał przez TKO, na skutek rozcięcia. Po tym niepowodzeniu stoczył jeszcze cztery walki, z których dwie przegrał, i w 1991 roku zakończył karierę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paul Gonzales, Jr.. olympedia.org. [dostęp 2023-02-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na boxrec.com. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-30)].
1968–2008: do 48 kg, 2012: do 49 kg
Nagroda przyznawana pięściarzowi, który zaprezentował podczas danych letnich igrzysk olimpijskich najlepszy styl i technikę.
