Perz siny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perz siny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

Thinopyrum / perz

Gatunek

perz siny

Nazwa systematyczna
Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey
Amer. J. Bot. 72: 772 (1985)[3]
Synonimy
  • Agropyron glaucum var. intermedium (Host) Beck
  • Agropyron intermedium (Host) P.Beauv.
  • Elytrigia intermedia (Host) Nevski
  • Trichopyrum intermedium (Host) Á.Löve
  • Triticum intermedium Host
  • Triticum repens subsp. intermedium (Host) Simonk.[3]
Zasięg
Mapa zasięgu

Perz siny (Thinopyrum intermedium) – gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Jako gatunek rodzimy występuje w południowej i środkowej Europie oraz zachodniej Azji. Ponadto zadomowił się także w Ameryce Północnej[3][4]. W Polsce rośnie w pasie wyżyn w południowo-wschodniej części kraju[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostany
Nasada liścia
Pokrój
Szarozielona trawa krótkorozłogowa.
Łodyga
Sztywne, grube źdźbło do 60 cm wysokości.
Liście
Pochwa liściowa orzęsiona na brzegu. Liście nagie, suche, zwijające się, żeberkowane, szerokości 2-3 mm.
Kwiaty
Zebrane w przylegające do osi kłoski o długości 1-2 cm, te z kolei zebrane w prosty kłos do 20 cm długości. Plewa 3-7 nerwowa, bezostna, krótsza od kłoska. Plewka dolna tępa, długości 8-9 mm[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Gatunek charakterystyczny klasyAgropyretea intermedio-repentis[7].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[4]:

  • Thinopyrum intermedium subsp. intermedium
  • Thinopyrum intermedium subsp. barbulatum (Schur) Barkworth & D.R.Dewey

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[8] w grupie gatunków rzadkich - potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia: R).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-08-20] (ang.).
  3. a b c Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-01].
  4. a b Thinopyrum intermedium na Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-11-28].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 31, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.