Petko Stajnow (kompozytor)
Wygląd
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Petko Stajnow, bułg. Петко Стайнов (ur. 1 grudnia 1896 w Kazanłyku, zm. 27 czerwca 1977 w Sofii[1][2]) – bułgarski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W wieku 5 lat niemal całkowicie stracił wzrok, uczył się gry na fortepianie ze słuchu[2]. Studiował w konserwatorium w Dreźnie u Alexandra Wolfa (kompozycja) i Ernsta Müncha (fortepian)[1]. Po powrocie do Bułgarii osiadł w Sofii, gdzie w latach 1927–1941 wykładał w Instytucie dla Niewidomych[2]. Od 1932 do 1944 roku kierował założonym przez siebie Związkiem Kompozytorów Bułgarskich[1]. W latach 1941–1944 dyrygował orkiestrą opery narodowej w Sofii[1][2]. Od 1948 roku kierował Instytutem Muzyki przy Bułgarskiej Akademii Nauk[1][2].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- Tańce trackie (1926)
- poemat symfoniczny Legenda (1926)
- suita Prikazka (1930)
- uwertura Bałkan (1936)
- poemat symfoniczny Tracja (1939)
- 2 symfonie (I 1945, II 1948)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Kontrola autorytatywna (osoba):