Kosarz pospolity

Kosarz pospolity
	Phalangium opilio
	Linnaeus, 1761
	; Samica Phalangium opilio
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	kosarze
Rodzina	Phalangiidae
Rodzaj	Phalangium
Gatunek	kosarz pospolity
Synonimy
	Phalangium cornutum Degeer, 1778; Phalangium brevicorne Simon, 1879;
	Phalangium cornutum Degeer, 1778; Phalangium brevicorne Simon, 1879;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kosarz pospolity (Phalangium opilio) – gatunek pajęczaka z rzędu kosarzy, z rodziny Phalangiidae. Najpospolitszy z kosarzy. Występuje w Europie, północnej i centralnej Azji oraz w Azji Mniejszej; introdukowany został do Ameryki Północnej, północnej Afryki i na Nową Zelandię^[3].

Morfologia

Długość ciała wynosi 4–9 mm^[4]^[2]; 4–7 mm u samców, 5–9 mm u samic. Długość drugiego odnóża: 30–48 mm^[2]. Granica pomiędzy głowotułowiem a odwłokiem jest niewyraźna, co nadaje ciału owalny kształt. Grzbiet ciemny, szarobrązowy, brzuch zaś jasny, kremowy. Kosarze mają tylko jedną parę oczu. Samce tego gatunku wyposażone są w prącia, a samice w iglaste pokładełka.

Tryb życia

Kosarze pospolite zamieszkują otwarte środowiska, takie jak łąki, moczary, świetliste lasy oraz środowiska antropogeniczne – ogrody, obszary rolnicze, centra miast, ściany i mosty. Prowadzą głównie nocny tryb życia; 90% ich aktywności przypada na okres między godziną 18 a 6^[3]. Na drzewach przebywają zwykle po zacienionej stronie^[2].

W Europie wydają pojedyncze pokolenie w ciągu roku. Jaja składane są pod skałami, w szczelinach gleby lub między glebą a liśćmi, w grupach liczących od około 10 do kilkuset. Są kuliste, mają około 0,4 mm średnicy. Wraz z ich rozwojem barwa zmienia się z brudnobiałej do szarobrązowej. Wykluwają się po okresie 3 tygodni do 5 miesięcy lub więcej, zależnie od temperatury^[4]; najszybciej rozwijają się w temperaturze 20–30 °C^[3]. Osobniki młodociane osiągają dojrzałość w wieku 2–3 miesięcy^[4]. W Europie osobniki młodociane pojawiają się od maja do sierpnia^[2].

Pożywienie

Kosarze pospolite jedzą bezkręgowce o miękkich powłokach ciała, jak mszyce, gąsienice, prostoskrzydłe, larwy chrząszczy (pędraki), roztocze, nagie ślimaki^[5], pająki i inne kosarze^[4]. Zjadają również martwe stawonogi^[5].

Przypisy

↑ Phalangium opilio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Paul D. Hillyard, John H. P. Sankey: Harvestmen: Keys and Notes for the Identification of the Species. Brill Archive, 1989. ISBN 978-90-04-09078-1.
↑ ^a ^b ^c Tone Novak, Vesna Klokočovnik, Saša Lipovšek Delakorda, Dušan Devetak & Franc Janželpvoč. Preferences for different substrates in Phalangium opilio (Opiliones: Phalangiidae) in natural environment. „Acta Biologica Slovenica”. 52, s. 29–35, 2009.
↑ ^a ^b ^c ^d Mark Schmaedick: Phalangium opilio (Arachnida: Opiliones, Phalangiidae). [w:] A Guide to Natural Enemies in North America [on-line]. Cornell University. [dostęp 2017-08-09].
↑ ^a ^b Christopher Hunt: Species Phalangium opilio. BugGuide, 6 października 2006. [dostęp 2017-08-09].

[itis-1] Phalangium opilio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[gb-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Paul D. Hillyard, John H. P. Sankey: Harvestmen: Keys and Notes for the Identification of the Species. Brill Archive, 1989. ISBN 978-90-04-09078-1.

[pdf-3] Tone Novak, Vesna Klokočovnik, Saša Lipovšek Delakorda, Dušan Devetak & Franc Janželpvoč. Preferences for different substrates in Phalangium opilio (Opiliones: Phalangiidae) in natural environment. „Acta Biologica Slovenica”. 52, s. 29–35, 2009.

[cornell-4] Mark Schmaedick: Phalangium opilio (Arachnida: Opiliones, Phalangiidae). [w:] A Guide to Natural Enemies in North America [on-line]. Cornell University. [dostęp 2017-08-09].

[bg-5] Christopher Hunt: Species Phalangium opilio. BugGuide, 6 października 2006. [dostęp 2017-08-09].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]